31-07-2015, 23:06
Bu konuda kafamızda daha net bir fikir oluşabilmesi için daha fazla bilgiye ihtiyacımız olduğu kesin. Aksi takdirde ya geçmiş deneyimlerimizden edindiğimiz önyargıların ya da savunma refleksinin devreye girmesi kaçınılmaz oluyor.
Sayın Bener, maddeleri tartışırken bir çok konuda işin aslını bilmediğimizi vurgulamış. Evet gerçekten bilmiyoruz ama neden? Bir yerde Sayın Bener ''Ama zaten bu projenin teknik ayrıntılarını hiç birimiz bilmiyoruz. Bilmemiz gerekmiyordur belki de'' diyor.
Bilmememizin nedeni bilgilendirme yapılmayışı ya da gerek görülmeyişidir. TSF, satranç sporunu yapmak isteyenlere gereken hizmetin sunulması, ülkenin uluslararası yarışma ve organizasyonlarda temsil edilmesi ve satrancın yurt genelinde yayılmasının sağlanması gibi amaçları olan bir kurum. Bizlere her türlü faaliyetini aktarmak ve nedenlerini de açıklamak zorunda.
Bu toplantının ilgili kurumun bir tanıtımı mı yoksa gerçekten bir çalıştay mı olduğu da oldukça önemli. Bir tanıtım toplantısına istediğinizi davet etme lüksünüz olabilir. Ancak eğer bir çalıştay düzenlediğinizi iddia ediyorsanız benim gibi bir müzmin muhalife değil belki ama en azından 40 yıldır satrancın içinde olan bu konularda sıkça görüş bildiren bir Türkiye Şampiyonu'na neden davet edilmediğini sorduğunda bir açıklama yapmanız gerekir.
Belki sayın Bener bilmeyebilir ama, 2000 yılında başlayan Yazıcı yönetiminin ilk yıllardaki icraatlarından birisi de bir vakıf kurma çalışmaları başlatmak olmuştu.Peşinden Satranç AŞ ve şimdi bir dernek. Bir şeylerin mevcut TSF yapısıyla yürütülemediği ve ikinci bir aracı kuruma ihtiyaç duyulduğu (yönetim tarafından) açık ama bunların nedenleri konusunda somut bilgiler nelerdir? Özellikle akçeli iş ilişkilerinin devreye girdiği konularda daha özenli ve aydınlatıcı davranılması gerekmez mi?
Kurulan dernek konusunda iyi niyetlerimizi ve desteğimizi bildirebiliriz belki ama derneğin kendisini ilk hedef olarak anaokulu öğrencilerini seçerek, bahçe satrancı gibi son derece işlevsiz ve göz boyamaya yönelik bir yatırım yapması benim için büyük bir soru işareti. Önceki yazılarımdan birinde bahsettiğim gibi, belediye ile işbirliği yapılarak takım dağıtımının yapıldığı Kocaeli ilimizde belediye kulübünün tek başına 60 bin civarında lisanslı satranç oyuncusuna sahip olması ama her nedense bu oyuncuların turnuvalarda UKD listelerinde yer almayışı, tüm bu hayır faaliyetlerinin arkasında başka fikirlerinde olabileceği konusunda beni şüpheye düşürüyor.
Şunu unutmayın, 50 binin üzerinde rakamlar telaffuz edilirken çok ciddi bir antrenör sıkıntısı yaşıyoruz. Bu işi hakkıyla yapabilecek, satranç bilgi düzeyi ve bu bildiklerini özellikle de okullarda öğrencilere aktarabilme yeteneği yeterli antrenör sayısı çok az. Anaokulu seviyesi ise çok daha riskli ve zor bir konu. 10 yaşında bir çocuk üzerinde yapılan yanlışların telafisi mümkün olabilir ama en ufak oyunda kaybedince ağlayıp küsen 5-6 yaşındaki çocuklara bu eğitimi doğru ve bilinçli bir şekilde kimler verebilir? Tek bildiği madalya dağıtıp aklı sıra motivasyon sağlayan yöneticiler mi? Satranç sınıfı açmak, bahçe satrancı, takım, saat, boyama kitabı dağıtmak işin inanın en kolay kısmı.
Bizlerin görevi, soru işaretleri ve boş noktaları ortaya çıkartarak bir anlamda 'insanın kurdu olma' görevini yerine getirmektir. Yeter ki, doğru ve mantıklı sorular olsun.
Sayın Bener, maddeleri tartışırken bir çok konuda işin aslını bilmediğimizi vurgulamış. Evet gerçekten bilmiyoruz ama neden? Bir yerde Sayın Bener ''Ama zaten bu projenin teknik ayrıntılarını hiç birimiz bilmiyoruz. Bilmemiz gerekmiyordur belki de'' diyor.
Bilmememizin nedeni bilgilendirme yapılmayışı ya da gerek görülmeyişidir. TSF, satranç sporunu yapmak isteyenlere gereken hizmetin sunulması, ülkenin uluslararası yarışma ve organizasyonlarda temsil edilmesi ve satrancın yurt genelinde yayılmasının sağlanması gibi amaçları olan bir kurum. Bizlere her türlü faaliyetini aktarmak ve nedenlerini de açıklamak zorunda.
Bu toplantının ilgili kurumun bir tanıtımı mı yoksa gerçekten bir çalıştay mı olduğu da oldukça önemli. Bir tanıtım toplantısına istediğinizi davet etme lüksünüz olabilir. Ancak eğer bir çalıştay düzenlediğinizi iddia ediyorsanız benim gibi bir müzmin muhalife değil belki ama en azından 40 yıldır satrancın içinde olan bu konularda sıkça görüş bildiren bir Türkiye Şampiyonu'na neden davet edilmediğini sorduğunda bir açıklama yapmanız gerekir.
Belki sayın Bener bilmeyebilir ama, 2000 yılında başlayan Yazıcı yönetiminin ilk yıllardaki icraatlarından birisi de bir vakıf kurma çalışmaları başlatmak olmuştu.Peşinden Satranç AŞ ve şimdi bir dernek. Bir şeylerin mevcut TSF yapısıyla yürütülemediği ve ikinci bir aracı kuruma ihtiyaç duyulduğu (yönetim tarafından) açık ama bunların nedenleri konusunda somut bilgiler nelerdir? Özellikle akçeli iş ilişkilerinin devreye girdiği konularda daha özenli ve aydınlatıcı davranılması gerekmez mi?
Kurulan dernek konusunda iyi niyetlerimizi ve desteğimizi bildirebiliriz belki ama derneğin kendisini ilk hedef olarak anaokulu öğrencilerini seçerek, bahçe satrancı gibi son derece işlevsiz ve göz boyamaya yönelik bir yatırım yapması benim için büyük bir soru işareti. Önceki yazılarımdan birinde bahsettiğim gibi, belediye ile işbirliği yapılarak takım dağıtımının yapıldığı Kocaeli ilimizde belediye kulübünün tek başına 60 bin civarında lisanslı satranç oyuncusuna sahip olması ama her nedense bu oyuncuların turnuvalarda UKD listelerinde yer almayışı, tüm bu hayır faaliyetlerinin arkasında başka fikirlerinde olabileceği konusunda beni şüpheye düşürüyor.
Şunu unutmayın, 50 binin üzerinde rakamlar telaffuz edilirken çok ciddi bir antrenör sıkıntısı yaşıyoruz. Bu işi hakkıyla yapabilecek, satranç bilgi düzeyi ve bu bildiklerini özellikle de okullarda öğrencilere aktarabilme yeteneği yeterli antrenör sayısı çok az. Anaokulu seviyesi ise çok daha riskli ve zor bir konu. 10 yaşında bir çocuk üzerinde yapılan yanlışların telafisi mümkün olabilir ama en ufak oyunda kaybedince ağlayıp küsen 5-6 yaşındaki çocuklara bu eğitimi doğru ve bilinçli bir şekilde kimler verebilir? Tek bildiği madalya dağıtıp aklı sıra motivasyon sağlayan yöneticiler mi? Satranç sınıfı açmak, bahçe satrancı, takım, saat, boyama kitabı dağıtmak işin inanın en kolay kısmı.
Bizlerin görevi, soru işaretleri ve boş noktaları ortaya çıkartarak bir anlamda 'insanın kurdu olma' görevini yerine getirmektir. Yeter ki, doğru ve mantıklı sorular olsun.