40. Satranç Olimpiyatları 2012, İstanbul

[Oktay ERTAN]

Sayın Mojo Jojo,
Her yazınızı ilgiyle okuyorum. Satır aralarında yine çok önemli tespitler yapmışsınız, bunları vurgulamak istiyorum:

yalancı süperman yaratmak üzerine kurulu tuzağına

Bazı başarıların abartılarak lanse edilmesi, bu tuzağın en önemli parçasıdır. Özellikle yaş gruplarında her yıl yapılan onca turnuvada, arada çıkan birkaç derece abartılmakta, zafer çığlıkları atılmaktadır. Sistemi bilmeyen veli, bu başarıların ne kadar geçerli olduğunu ayırt edecek bilgiye ve deneyime sahip değildir. Ona göre o da madalya, bu da.

8-9 yaşındaki bir çocuğu bu eforun içine atması bilinçsizlik ve yarı aydın egosu

Yarış atı gibi muamele adilen çocuklar sadece satranca değil, isimleri ve uygulama yönergeleri her sene değişen sınavlara da kurban gitmektedirler. Yarı aydın olmak, belki de en tehlikeli durumdur. Cahil cahilliğini bilir, bildiği kadarını söyler. Aydın bilgiye ve kaynağına değer verir, bilgi fırsatlarını kaçırmaz, dikkatli bir dinleyicidir. Yarı aydın ise her an herşeyi bildiğini zanneder, ama yanılır. Yanıldığını anlayana kadar siz de ondan nasibinizi almamışsanız ne ala! Kendi heveslerini çocuklarının üstünden tatmin eden veli türü, maalesef yaygındır.

diğer takımlarına tam güvenmediğinden hiç değilse burada yatırım yapıyor görüneyim

Az önceki mesajımda da söyledim, tekrarlıyorum. 2023 kavramının ön plana çıkarılması, 2013'teki duruma bahane üretmekten başka birşey değildir. Sorunların ertelenmesi, on yıl sonrasının işaret edilmesi, çağdaş bir yönetim anlayışında yer alan bir davranış şekli değildir.

Çocuk sağlığı ve ruh dünyası hiçbirşeyden önemli değil

Bu gerçeği hiçbir zaman aklımızdan çıkarmamalıyız. Yetişkinlerin bile toparlanmakta güçlük çektikleri mağlubiyetleri, genç fidanların önüne kırmızı halıyla serme işini bir an önce bırakmamız gerekiyor. Önce bilgi, önce dayanışma, önce paylaşım. Satranç bunlardan sadece birini bile gölgeliyorsa o yaştaki çocuklar devam etmeye zorlanmamalı.

anne ve babalar açısından durum, olimpiyat sonuçlarından daha acıklı aslında.

Velilere yapabileceğimiz en büyük iyilik, belli bir yaşa kadar satrançta sadece ezber bilgiyle gelinebileceğinin normal olduğunu anlatmaktır. Veliler çocuklarını üstün dahi sanmamalılar. Bilginin belirleyici olduğunu fark eden veli, olası bir mağlubiyete eziklik duygusuyla değil, bilgi eksikliğini giderme yöntemiyle yaklaşır.