Forumda müstear ad kullanımı?

[M.Aşkın TAŞAN]

Forumda yazılan tüm yazılar okunurken ya da okunmazda önce dikkat çeken nedir?

Yazı konusu mu?
Yazanın kimliği mi?
Ya da konunun ortaya konuşu, üslup, tartışmanın gerilimi, karşılıklı atışmalar mı?

Hepsinin de etkisi vardır mutlaka.

Ama biraz da insanın ne aradığına bağlı bir durumla da ilgilidir.

Forumdan ne arar ve ne beklersiniz?

Kimisi sadece eleştirmek, kimisi fikir üretmek, kimisi aydınlanmak...
Kimisi ille de gerilim der. Sırf bu yazıları okur, o sayfada yazar.
Nitekim bu konudaki örnekler bu forumun en öndeki özelliklerindendir. Ardı ardası kesilmeyen bireysel atışmalarla dolu sayfalar buna örnektir.
Listeyi uzattığımızda ortaya karmaşık bir durum da çıkabilir.

En doğrusu kişinin kendi amacını samimi bir şekilde ortaya koyması değil midir?
Sorunlara dikkat çekmek, çözüm önerilerini sunmak, dünyadan örneklerle fikrini tezini daha da güçlendirmek uygun değil midir?

Çok olumlu bir yazının yazarı eğer gerçek kimliğini kullanıyorsa onu tanıdığımız ölçüde değerlendirebiliriz. Hiç tanımıyorsak da zamana bırakırız onu tanımayı öyle değil mi?

Aynı şey, rumuzla yazan insanlar için de geçerli olabilir. Sanal bir ortamda sanal kimliklerle yazmak doğal olabilir.

İnsan savunduğu bir fikri her ortamda hem yazabilmeli hem de söyleyebilmelidir!
Hem de gerçek kimliği ile. Çünkü siz o toplumun kişili ile bilinen bir ferdisinizdir.
O toplum içinde sizin fikirlerinizi benimseyip sahip çıkacak olan sizi hiç tanımayan insanların sizi tanıma hakları vardır. Toplumsal birliktelikler böyle birinci elden dayanışmalarla oluşur.

Aksi halde fikirleriniz kullandığınız rumuz gibi sanal kalmaya mahkum olur.

Rumuzla yazmak eğer fikir birlikteliğinden yola çıkan bir toplumsal dayanışma ortaya koyma amacı gütmüyorsa,"siz gidin ben sonradan geleceğim" demek kadar inandırıcıdır.

Toplumumuzda insanlar fikrin arkasındaki kişilikleri ve ortaya koydukları mücadeleye tanık olarak birleşme kararları alıyorlar.

Bu uğurda bir çok değer de göze alınıp çok önemli bedeller de ödenmektedir.

Buna en güzel örnekleri dünyadan ve ülkemizden verebiliriz. Ama bu örneklerin içinde hep gerçek şahsiyetler vardır.

Hayatıyla bedel ödeyen insanlar vardır.
Halk kahramanları, basın mensupları, şairler, akademisyenler, düşünürler, toplum bilimciler hepsi kendi karakterlerini ortaya koyarak yürümüşlerdir.
Sahi neden onların aklına rumuzla yazmak gelmedi ki?
Öyle alacakları ceza 10-12 ay msabakadan men cezası da değilken ?
Elbette kıyaslanamaz ama; ucunda hapis vardı, gurbet vardı, ülke dışında ölmek de vardı.

Tabi o zamanlarda böyle elverişli teknolojik araçlar da yoktu.

İnsan şimdi oturduğu yerden istediğine verip veriştiriyor.
İstediğini istediği şekilde itham ediyor.
İstediği iftirayı da atabiliyor.
Bilgiyi kirletip olmamışı literatüre koyabiliyor.

[b]Bunları,rumuzla yazanların tümüyle özleştirmiyorum elbette.[/b]

Ama nedense rumuzla yazanların bir çoğunda aynı rahatlık, umursamazlık ve bilinmezlik cesareti var.

Kimliğini saklayan insanların büyük bir kısmını hayattan tanıyoruz artık.

ÜSLUP VE BİLGİ BİRİKİMLERİ ONLARI ELE VERİYOR.
GEÇMİŞTEN ANI TRANSFERLERİYLE HATIRLIYORUZ ONLARI.
GEÇMİŞ KAVGALARINDAN YÖNTEMLERİNDEN...

SIRF ELEŞTİRİLERİNDEN...
ORTAYA SOMUT ve GERÇEKÇİ ÖNERİ KOYAMAYIŞLARINDAN...
ÜSLUPLARINDAN...
KÜÇÜMSEMELERİNDEN...
YAZI KARAKTERLERİNDEN...
KAVA ÇIKARMALARINDAN...
BİR TÜRLÜ ÖZ ÜRÜN KOYAMAYIŞLARINDAN...
ÇEMBERİN İÇİNİ GÖREMEYİŞLERİNDEN...
TOPLUMSAL UZLAŞIYA OLAN MESAFELERİNDEN...
GERÇEK CESARET GEREKEN ZAMANLARDA ORTALARDA OLMAYIŞLARINDAN...
BİZLERİ YARGILAMA HAKKINI SADECE KENDİLERİNDE GÖRMELERİNDEN...

Bunlar sadece aklıma gelenlerden bazıları.

Bazen düşünüyorum da şartlar tam tersi olsaydı, yani görev alanlarında kendileri, tiyatro koltuklarında da biz...

Umarım o zamanları da görürüz.

Not:
Bay Jojo
Aşağıdaki satırlar size ait...

"Haha ha. Samimiyete gel.

Yahu güldürmeyin, yok anonim hakkıymış, yok saygıymış, yok doğruyu söylemekten korkmaymış. Şunu dürüstçe söylesenize, bal gibi benim kim olduğumu merak ediyorsunuz Very Happy"

Yani sizin kim olduğunuz sizi ilgilendir.
Ben artık sizi hiç merak etmiyorum.
Merak etme gerekçelerim ortadan kalktı artık.

"Anonim, saygı, doğruyu söylemek..."
Bu kelimelerin kullanıldığı satırlarda topluma bir hitap ve davet vardı.
Belli bir amaç vardı.
Bunu anlamaktan geri kalıp, bu masum kelimeleri de kullanarak aynı narsist üsluba aynı cesaretle devam etmişsiniz.

Kutlarım.





Saygı ve selamlarımla...