04-09-2017, 14:02
Doğrudan bana hitap edildiği için sanırım bir cevap bekleniyor.
Kaynak bilgiye dayanmayan fikirleri tartışmaksa en büyük sorunumuz federasyondan doğrudan bilgi almayan kimse tam manasıyla bilgiye sahip olamaz (en azından benim tam bilgim yok). Sonuçta karar vericilerin elinde bilgi var. Bizim elimizdekiler genel kurul öncesi hazırlanan bültenler vs. Bu bilgi kimin elinde var? Karar vericilerin. Bu yüzden karar vericileri hiç sorgulamayalım mı? Bu argüman "devlet büyükleri kadar iyi bileceksin, sus otur yerine"ye giden yoldur.
Güzel bir istatistik paylaştınız. 10 yıl zam yapılmaması doğru mu? Yönetsel kararlar %100 doğru veya %100 yanlış değildir haklı tarafları da vardır elbet; ama bu kararın genel tabloya bakınca yanlış olduğuna inanıyorum. Kaynakların ve bütçenin yönetiminde daha farklı öncelikler seçilmeliydi. Özellikle de altını çizmek istiyorum sporcu lisans bedelleridir şahsi önceliğim, hakem ve antrenör vize ücretlerine benzer bir itiraz getirmek doğru olmazdı mesela.
Bütün maddelere tek tek yorum yapmak istemiyorum; ama mesela bazı turnuvalarda kafilelerin o kadar geniş olması doğru mu veya sürekli sayısı artan personel hangi alanlarda istihdam ediliyor ne kadar verimliler vs. hepsine tek tek bakmak ve tartışmak lazım. Bu tercihlerin hepsi bir bütün olarak yönetim biçimine işaret ediyor. Lisans ücretlerine %100 zam yapılması daha fazla kaynak yaratılmasının tek çözümü müdür? Genel ve mali genel kurul metinlerine baktığımda, 10 yıldır farklı kademelerde federasyonun işleyişini yakından görmüş birisi olarak olmadığına inanıyorum. Tabii ki federasyondaki karar vericilerin bilgi seviyesine sahip değilim de böyle bir zorunluluğum mu var? Satranç camiasının her ferdinin böyle bir yükümlülüğü mü var?
Öte yandan kulüplere yapılan yardımlar, başarı primleri ve kulüplerin satrancın yükünü yeterince çekip çekmediği sorusu doğru bir soru; ama bu da aslında bir sonuç. 15-16 yıllık az çok aynı hatta giden politikalar bu sonucu ortaya çıkardı. Ayrıca şu an federasyona en fazla etki etme gücü olan aktörler oyları olduğu için kulüpler ve kulüp temsilcileri çoğunlukla federasyonda söz sahibi. Aslında bu yüzden bu argüman bumerang etkisi yaratabilir. Belki de bireysel olarak sporculardan ziyade kulüplerden daha fazla katkı beklenmesi da bir çözüm olabilir; ama benim vurgum mevcut kaynakların yönetiminin daha farklı yapılabileceği gözlemine dayanmaktadır.
Kaynak bilgiye dayanmayan fikirleri tartışmaksa en büyük sorunumuz federasyondan doğrudan bilgi almayan kimse tam manasıyla bilgiye sahip olamaz (en azından benim tam bilgim yok). Sonuçta karar vericilerin elinde bilgi var. Bizim elimizdekiler genel kurul öncesi hazırlanan bültenler vs. Bu bilgi kimin elinde var? Karar vericilerin. Bu yüzden karar vericileri hiç sorgulamayalım mı? Bu argüman "devlet büyükleri kadar iyi bileceksin, sus otur yerine"ye giden yoldur.
Güzel bir istatistik paylaştınız. 10 yıl zam yapılmaması doğru mu? Yönetsel kararlar %100 doğru veya %100 yanlış değildir haklı tarafları da vardır elbet; ama bu kararın genel tabloya bakınca yanlış olduğuna inanıyorum. Kaynakların ve bütçenin yönetiminde daha farklı öncelikler seçilmeliydi. Özellikle de altını çizmek istiyorum sporcu lisans bedelleridir şahsi önceliğim, hakem ve antrenör vize ücretlerine benzer bir itiraz getirmek doğru olmazdı mesela.
Bütün maddelere tek tek yorum yapmak istemiyorum; ama mesela bazı turnuvalarda kafilelerin o kadar geniş olması doğru mu veya sürekli sayısı artan personel hangi alanlarda istihdam ediliyor ne kadar verimliler vs. hepsine tek tek bakmak ve tartışmak lazım. Bu tercihlerin hepsi bir bütün olarak yönetim biçimine işaret ediyor. Lisans ücretlerine %100 zam yapılması daha fazla kaynak yaratılmasının tek çözümü müdür? Genel ve mali genel kurul metinlerine baktığımda, 10 yıldır farklı kademelerde federasyonun işleyişini yakından görmüş birisi olarak olmadığına inanıyorum. Tabii ki federasyondaki karar vericilerin bilgi seviyesine sahip değilim de böyle bir zorunluluğum mu var? Satranç camiasının her ferdinin böyle bir yükümlülüğü mü var?
Öte yandan kulüplere yapılan yardımlar, başarı primleri ve kulüplerin satrancın yükünü yeterince çekip çekmediği sorusu doğru bir soru; ama bu da aslında bir sonuç. 15-16 yıllık az çok aynı hatta giden politikalar bu sonucu ortaya çıkardı. Ayrıca şu an federasyona en fazla etki etme gücü olan aktörler oyları olduğu için kulüpler ve kulüp temsilcileri çoğunlukla federasyonda söz sahibi. Aslında bu yüzden bu argüman bumerang etkisi yaratabilir. Belki de bireysel olarak sporculardan ziyade kulüplerden daha fazla katkı beklenmesi da bir çözüm olabilir; ama benim vurgum mevcut kaynakların yönetiminin daha farklı yapılabileceği gözlemine dayanmaktadır.