04-11-2021, 23:27
Uzaydan bir bakış fırlattım. Dünya denilen ve güneş etrafında döndüğü iddia edilen yuvar-lağımsı ve içinde ve üstünde insan denilen yaratıkların birbirleri için kol gezdiği karamsı ve sulumsu bir yerde acayip şeyler olduğunu gördüm. Ama kimin elinin kimin cebinde olduğunu bir türlü fark edemedim. Bu noktada fazla kalıp moralimi bozmaktansa, geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer diyerek günü unutup geçmişe dönmeye çalıştım. Bir de gördüm ki, benden önce dönenler olmuş.
İlk başta; adil bir dünya isteyen ama isminde bile adil yazmasına tahammül edemeyip "ben ki, eşsizim, benzersizim" diyerek nara attıktan sonra, "Adalet, dürüstlük, liyakat ve şeffaflık temel ilkelerimizdir" diyenleri öksüz bırakan ve tüm yazıp çizdiklerini bir kalemde silen biri "dönüp duran dünyada ben de dönsem çok mu" deyip başka mecralara dönüvermiş.
Sonra; bana türlü dil dökmelerle ve ısrarlı ve tekrarlı geri dönmelerle ve acayip iddialı sözlerle "ben de öne çıkacağım, önüme çıkanları geri döndüreceğim, sen de bana katıl" diyerek fırdöndü olan biri döne döne kayıplara karışmış. Karıştığı yerde dönmeye devam ediyor mu acaba?
Bir an derinlere daldım. Bir de ne göreyim! Derinden derine ortaya çıkmaya çalışan biri kendisine yardımcı olarak derinde çalışanları seçmiş. Hiç kimsenin beklemediği (belki de bazılarının beklediği) anda ortaya çıkıvermiş. Derinde çalışan yardımcıları öyle keskin bir devinim içine girmişler ki, herkes nasıl ve nereye döneceğini şaşırmış.
Tam bu hengâmenin ortasında, dönüşü olmayan yolculuğa çıkan birisi "ben yolumdan dönmem" deyip bütün gemileri yakarcasına "hodri meydan" demiş.
Uzaydan bakmaya devam etseydim şunları da görürdüm belki. Bilmem neyi sevenlerin toplandığı yer öyle bir plan yapmış ki, eşsiz ve benzersiz birisini diğerlerinin toplandığı yere son anda Truva Atı gibi gizlice sokarak onun vasıtasıyla ve kimseye hissettirmeden silahlarını çekmeyi beklemekteymişler. Başka birisi uluorta etrafta esip gürleyerek, hem yenilerin peşinde ve onları itekleyerek ilerlemeye çalışıp ve hem de iteklediklerinin hiçbir zaman hedefe ulaşamayacaklarını adım başı dile getirdikten sonra "ben yolumdan dönmem" diyenin eteğine yapışırcasına "beni de, beni de unutma" deyip dönüvermiş. Böylece derinden çalışanların tekerine çomak sokup yollarından döndürmeye çalışıyormuş.
İşte böyle bir dünyadan iğrendim, tiksindim. Dünyaya bakmamaya çaba göstererek uzayda kalmaya karar kıldım.
İlk başta; adil bir dünya isteyen ama isminde bile adil yazmasına tahammül edemeyip "ben ki, eşsizim, benzersizim" diyerek nara attıktan sonra, "Adalet, dürüstlük, liyakat ve şeffaflık temel ilkelerimizdir" diyenleri öksüz bırakan ve tüm yazıp çizdiklerini bir kalemde silen biri "dönüp duran dünyada ben de dönsem çok mu" deyip başka mecralara dönüvermiş.
Sonra; bana türlü dil dökmelerle ve ısrarlı ve tekrarlı geri dönmelerle ve acayip iddialı sözlerle "ben de öne çıkacağım, önüme çıkanları geri döndüreceğim, sen de bana katıl" diyerek fırdöndü olan biri döne döne kayıplara karışmış. Karıştığı yerde dönmeye devam ediyor mu acaba?
Bir an derinlere daldım. Bir de ne göreyim! Derinden derine ortaya çıkmaya çalışan biri kendisine yardımcı olarak derinde çalışanları seçmiş. Hiç kimsenin beklemediği (belki de bazılarının beklediği) anda ortaya çıkıvermiş. Derinde çalışan yardımcıları öyle keskin bir devinim içine girmişler ki, herkes nasıl ve nereye döneceğini şaşırmış.
Tam bu hengâmenin ortasında, dönüşü olmayan yolculuğa çıkan birisi "ben yolumdan dönmem" deyip bütün gemileri yakarcasına "hodri meydan" demiş.
Uzaydan bakmaya devam etseydim şunları da görürdüm belki. Bilmem neyi sevenlerin toplandığı yer öyle bir plan yapmış ki, eşsiz ve benzersiz birisini diğerlerinin toplandığı yere son anda Truva Atı gibi gizlice sokarak onun vasıtasıyla ve kimseye hissettirmeden silahlarını çekmeyi beklemekteymişler. Başka birisi uluorta etrafta esip gürleyerek, hem yenilerin peşinde ve onları itekleyerek ilerlemeye çalışıp ve hem de iteklediklerinin hiçbir zaman hedefe ulaşamayacaklarını adım başı dile getirdikten sonra "ben yolumdan dönmem" diyenin eteğine yapışırcasına "beni de, beni de unutma" deyip dönüvermiş. Böylece derinden çalışanların tekerine çomak sokup yollarından döndürmeye çalışıyormuş.
İşte böyle bir dünyadan iğrendim, tiksindim. Dünyaya bakmamaya çaba göstererek uzayda kalmaya karar kıldım.