24-07-2012, 14:45
http://www.chess.com/article/view/its-a-...-mad-world
Chess.com - GM Gserper - 29 Nisan 2012 (Türkçeye çeviri: İsmail Doğantuğ)
Deli, Deli, Deli, Deli bir Dünya bu !
Son zamanlarda FIDE'yi eleştirmek moda oldu. Gerçekten, bazı FIDE buluşları "sen bunu uyduramazsın" sütununda yer alabilir. Fakat kesinlikle bir hedefe ulaştılar: satranç medya tarafından 'yeniden keşfedildi'. BM yasaklarına aykırı olarak Dünya Şampiyonasını Irak'ta yapmak veya son zamanlardaki, satranç oyuncuları için 'giyim kuralı' olsun, gazeteler ve TV'nin ilk sayfalarındayız!
İşte benden, kazanmaya aday FIDE fikirleri listesi:
#3. Doping testi. Satranç oynama yeteneğini iyileştiren bir ilaç bilinmediğinden, insanlar bunun yersiz olduğu fikrini ileri sürmekte. Bu doğru olabilir, fakat her halde FIDE'nin başka bir düşündüğü vardı. Bugünlerde satranca esas tehdit bilgisayar kullanma hilesidir.
FIDE, kompüterlerin çok zeki olmalarına karşın hala insanlardan öğrenecek şeyleri olduğunu fark etmiştir. Halen kompüterlerin yapamadığı bir şeyi yapabiliyoruz! Tabi neden bahsettiğimi anlamış bulunuyorsunuz. Kompüterler işeyemez ve işte böylece yakalanabiliyorlar. Yani, idrar örneği verebiliyorsan, sen o zaman kesinlikle kompüter değilsin! Eski klasik oyuncuların bu duruma düştüğünü hayal etmekte zorlanıyorum. Bir Turnuva Direktörü yaklaşıp kendisinden işemesini istese Capablanca ne derdi? Diğer taraftan Fischer'ın bu gülünç durumda ne yapacağı hakkında oldukça iyi bir fikrim var.
#2. "Sıfır Tolerans kuralı". Buna göre, oyuna geç kaldın (5 saniye bile olsa) ve kaybediyorsun. Nereden başlayacağımı bile bilemiyorum. Demek sen Kasparov'u nasıl yeneceğini bilmiyorsun? Arkadaşın yok mu? Kuvvetli kolları olan bir kaç kişi veya güzel gülüşü olan gösterişli bir kız müthiş Garry'i oyuna giderken durdurabilir. Unutma, bütün ihtiyacın bir kaç saniyelik bir gecikme!
#1 Ve kazanan ... FIDE'nin beraberelere karşı haçlı seferi. Beni yanlış anlamayın, ben de satrançta mücadeleye taraftarım, ama basit sağduyu nerede kaldı? Bunun dışında, eğer bir oyuncu lig usulü ve kapalı (davetle girilen) bir turnuvada oynamak için binlerce dolar bulunma ücreti alıyorsa, o zaman, organizatörler bütün 'yap' ve 'yapma'ları ona dikte edebilirler. Veya Vincent Benedict'in (1988 Twins filminde) güzelce söylediği gibi: "Para konuşur, #$@& yürür!" (Tabi, kardeşi Julius'un sorusuna katılıyorum: "Bir #$@& nasıl yürüyebilir?")
Fakat bir oyuncu, turnuva giriş ücreti ile beraber uçak masrafı, otel, yemek paraları ödüyorsa, eski ahbap Vincent'in dediğini söylemeye hakkı vardır, ve şimdi ödeyen de satranç oyuncusu olduğuna göre, tamamen haklı olacaktır!
Son Avrupa Şampiyonasında iki oyuncu, pozisyonun üç kez tekrarından sonra beraberlikte anlaşmaktan dolayı birer sıfır aldılar, çünkü hamle sayısı beraberlik için organizatörler tarafından belirlenen 40'ın altındaydı. Bunun sonucu, sonraki turda şu oyun yaratıldı ki, ben buna "Satranççıyla uğraşmayın /dalga geçmeyin!" derim.
((DİAGRAM : Sebastian Maze (?) - İlya Smirin (?) Avrupa Bireysel Şamp. 2012 ))
Belki bütün beraberelerden (özellikle kısa olanlardan) nefret edenler şu oyuna bakmalı. Aklı başında kimse bu oyunculardan birine 'Berabere Üstadı' demez, hatta tam da bunun aksi geçerlidir. Fakat ne yapabilirsin ? Bazen berabere yapmak zorundaysan, berabere yapmalısın!
Bu güzel oyunu bir test olarak kullanacağım ki, bu iki dev gibi oynamaya çalışın.
((DİAGRAM : Fischer-Tal, Leipzig Olimpiyat 1960. Hamle Siyah'ta olarak interaktif diyagram ))
Bugün, ne yazık ki hem Fischer, hem Tal bu kısa berabereden dolayı oyunu kaybetmiş sayılacaklardı.