24-07-2012, 21:12
Satranç dünyasında yerimiz neresidir ?
1976 da durum şöyleydi : UKD’li 70-80 oyuncu, UKD si çıkmaya aday 170-180 oyuncu ve ELO’lu birkaç oyuncu
Bugün itibarıyla UKD’li satranç sporcusu sayımız 30000 civarındadır. Bunların 1075’i ELO puanına sahiptir.
30 yıllık aradan sonra 2007’de satranç toplumuna ikinci girişimle beraber ve özellikle 2011’den itibaren bazı gerçeklerin farkına varmaya başladım.
Bu gerçeklerden bir tanesini aşağıda açıklamaya çalışacağım.
FIDE sitesinde ülkelerin en iyi 100 oyuncu listelerini inceledim. Bu listelerde Türkiye’nin yerinin gelecekte neresi olacağına dair kendi çapımda tahminde bulunmaya çalıştım. Gördüm ki, 33. sıradaki yerimiz geçici olup yakın gelecekte daha yukarılarda yer alacağız.
1990 ve sonrasında doğanlarla inceleme alanımı daralttım.
İlk 100 deki 1990 dan sonra doğanlar arasında Türkiye 2316 ELO ortalamasıyla 26. sıradadır.
İlk 100 deki 1990 dan sonra doğanlar arasında ilk 10 oyuncu dikkate alındığında Türkiye 2390 ELO ortalamasıyla 22. sıradadır.
Yeni yetişen gençlerle ilgili bu tablo Türkiye için başarımıdır ? Elbette başarıdır. Bu başarıya katkı sağlayan tüm yöneticilerin ve satrançseverlerin hakkını yememek lazım.
Bu başarı yeterlimidir ? Elbette değildir.
1990 sonrası doğan ilk 10 oyuncumuz iyi gidiyorlar fakat bu oyuncuların listeyi yukarıya sürüklemesi zordur. Daha alttaki oyuncular ilgililer, satrançseverler, sponsorlar tarafından desteklenmeli ve teşvik edilmeli ki, üstteki oyuncularımıza yaklaşarak onları zorlayabilsinler, onların ve kendilerinin gelişmesine katkı sağlasınlar.
Türkiye genelinde oyuncu sayısının artması güzeldir. Ancak tek başına yeterli değildir. Artan oyuncu sayısıyla beraber ELO’lu oyuncuların puanlarının yükselmesi, yükselişin kalıcı olması ve gelişmeye açık olması gerekir.
Çevremde gözlemlediğim kadarıyla ; ilköğretim öğrencilerine dönük çabalar, turnuvalar, çalışmalar çığ gibi. Fakat birçoğunda reklam kokusu var. Ya lise öğrencileri ? Öğrenciler büyüdükçe ilgi alanları o kadar fazlalaşıyor ve çeşitlilik kazanıyorki, satranca yer kalmıyor, zaman ayrılmıyor. İlköğretimde satranca başlayanların sayısı lisede hızla azalıyor.
İlköğretimde ve bazı üniversitelerde seçmeli ders olan satranç neden lisede seçmeli ders değildir ? Ders olabilmesi için çalışmalar yapılıyor mu acaba ? (Bu arada derslerin kimler, hangi ehliyetli kişiler tarafından verildiği konusuna hiç girmek istemiyorum. Aksi takdirde ineceğim dipsiz kuyudan su alıp dışarı çıkamadan boğulur kalırım. Yine de, ileride cesaret edip bu konuda yazmayı düşünüyorum.)
İlköğretimden yetişen oyuncuların satrancı bırakmadan gelişerek devamlılıkları sağlanmalıdır. Liseye satrancı aktarabilirsek günübirlik, saman alevi gibi olan istek ve başarıların yerini devamlı ve gerçek başarılar alacaktır. Çalışmaların lise öğrencileri için yoğunlaşması verimliliği artıracak ve başarıyı kalıcı yapıp hızlandıracaktır.
Satranç bir takım sporudur. Tek tek, bireysel olarak değil, topyekün gelişmek isteyen için takım sporu olmak zorundadır. O takım oyuncu, aile, okul, sponsordan oluşmalıdır. Bu takım hangi hedeflere doğru yöneleceğini bilmeli ve herkes üzerine düşen vazifeyi yapmalıdır. Bunlardan birisi çekildiği zaman takım işlevini önemli ölçüde yitirir, ilerleyemez. Satranç oyuncu, aile, okul, sponsor tarafından takım sporu olarak kabul görürse, işte o zaman sağlam adımlarla gelişme yolunda ilerleriz.
1976 da durum şöyleydi : UKD’li 70-80 oyuncu, UKD si çıkmaya aday 170-180 oyuncu ve ELO’lu birkaç oyuncu
Bugün itibarıyla UKD’li satranç sporcusu sayımız 30000 civarındadır. Bunların 1075’i ELO puanına sahiptir.
30 yıllık aradan sonra 2007’de satranç toplumuna ikinci girişimle beraber ve özellikle 2011’den itibaren bazı gerçeklerin farkına varmaya başladım.
Bu gerçeklerden bir tanesini aşağıda açıklamaya çalışacağım.
FIDE sitesinde ülkelerin en iyi 100 oyuncu listelerini inceledim. Bu listelerde Türkiye’nin yerinin gelecekte neresi olacağına dair kendi çapımda tahminde bulunmaya çalıştım. Gördüm ki, 33. sıradaki yerimiz geçici olup yakın gelecekte daha yukarılarda yer alacağız.
1990 ve sonrasında doğanlarla inceleme alanımı daralttım.
İlk 100 deki 1990 dan sonra doğanlar arasında Türkiye 2316 ELO ortalamasıyla 26. sıradadır.
İlk 100 deki 1990 dan sonra doğanlar arasında ilk 10 oyuncu dikkate alındığında Türkiye 2390 ELO ortalamasıyla 22. sıradadır.
Yeni yetişen gençlerle ilgili bu tablo Türkiye için başarımıdır ? Elbette başarıdır. Bu başarıya katkı sağlayan tüm yöneticilerin ve satrançseverlerin hakkını yememek lazım.
Bu başarı yeterlimidir ? Elbette değildir.
1990 sonrası doğan ilk 10 oyuncumuz iyi gidiyorlar fakat bu oyuncuların listeyi yukarıya sürüklemesi zordur. Daha alttaki oyuncular ilgililer, satrançseverler, sponsorlar tarafından desteklenmeli ve teşvik edilmeli ki, üstteki oyuncularımıza yaklaşarak onları zorlayabilsinler, onların ve kendilerinin gelişmesine katkı sağlasınlar.
Türkiye genelinde oyuncu sayısının artması güzeldir. Ancak tek başına yeterli değildir. Artan oyuncu sayısıyla beraber ELO’lu oyuncuların puanlarının yükselmesi, yükselişin kalıcı olması ve gelişmeye açık olması gerekir.
Çevremde gözlemlediğim kadarıyla ; ilköğretim öğrencilerine dönük çabalar, turnuvalar, çalışmalar çığ gibi. Fakat birçoğunda reklam kokusu var. Ya lise öğrencileri ? Öğrenciler büyüdükçe ilgi alanları o kadar fazlalaşıyor ve çeşitlilik kazanıyorki, satranca yer kalmıyor, zaman ayrılmıyor. İlköğretimde satranca başlayanların sayısı lisede hızla azalıyor.
İlköğretimde ve bazı üniversitelerde seçmeli ders olan satranç neden lisede seçmeli ders değildir ? Ders olabilmesi için çalışmalar yapılıyor mu acaba ? (Bu arada derslerin kimler, hangi ehliyetli kişiler tarafından verildiği konusuna hiç girmek istemiyorum. Aksi takdirde ineceğim dipsiz kuyudan su alıp dışarı çıkamadan boğulur kalırım. Yine de, ileride cesaret edip bu konuda yazmayı düşünüyorum.)
İlköğretimden yetişen oyuncuların satrancı bırakmadan gelişerek devamlılıkları sağlanmalıdır. Liseye satrancı aktarabilirsek günübirlik, saman alevi gibi olan istek ve başarıların yerini devamlı ve gerçek başarılar alacaktır. Çalışmaların lise öğrencileri için yoğunlaşması verimliliği artıracak ve başarıyı kalıcı yapıp hızlandıracaktır.
Satranç bir takım sporudur. Tek tek, bireysel olarak değil, topyekün gelişmek isteyen için takım sporu olmak zorundadır. O takım oyuncu, aile, okul, sponsordan oluşmalıdır. Bu takım hangi hedeflere doğru yöneleceğini bilmeli ve herkes üzerine düşen vazifeyi yapmalıdır. Bunlardan birisi çekildiği zaman takım işlevini önemli ölçüde yitirir, ilerleyemez. Satranç oyuncu, aile, okul, sponsor tarafından takım sporu olarak kabul görürse, işte o zaman sağlam adımlarla gelişme yolunda ilerleriz.