02-08-2012, 10:19
Bu konunun iyi analiz edilmesi kolay değil. 2 şeyi kaçırmamak lazım:
1) Bir ülkenin dünya üzerindeki konumunu belirlemede, lisanslı oyuncu sayısı veya satrancın ilkokullarda yaygınlığı sağlıksızdır. Konumu üstyapıdaki oyuncu belirler.
Bu çerçevede Türkiye'nin yurtdışındaki konumu Suat Atalık'la özdeştir.
2) Mevcut Federasyonun satrancı tabana yayması konusu fazla idealize ediliyor.
Satrancın tabana yayılması, altında bir genel bir satranç kültürü olmadığı sürece -ki yok- Türkiye'nin dünya üzerinde bir yere gelmesini sağlamaz.
Geçmişte bu ülkede liselerarası satranç turnuvalarının mükemmel bir düzende oynandığı 80'li yıllarda, ciddi bir satranç kitlesi vardı ve elitti. Unutmayalım, Suat Atalık'ın çıkış noktası liselerarası satrançtı.
Genç düzeyde çok ciddi oyuncular yine yetişiyordu hatta yetenek ve vizyon olarak bugünkü kaliteden yüksekti (o yıllarda informator dışında data, devlet desteği ve eğitimci yoktu. Bu gerçeğe rağmen).
Kişisel görüşüme göre şimdi adı hatırlanmayan Haldun Ünalmış''tan, Çetin Sel'e, Murat Pamuk'tan, Fatih Atakişi'ye kadar çok yetenekli oyuncu potansiyeli geldi geçti. Ama işlenemedi.
Bugün dünya üzerindeki konumu belirlemek için sadece GM sayısı veya lisanslı ortaokul öğrenci sayısı üzerinden gidilirse, sadece istatistiksel bir yoğunluk ölçümü yapılmış olur.
Ama şu gerçeği değiştirmez, bizim top elite düzeyinde (2700 üstü diyelim) hiçbir zaman bir oyuncumuz olmadı. Wijk An Zee A grubuna asla davet alan oyuncumuz olmadı.
Ali Nihat Yazıcı Federasyonunun satrancı tabana yayması ise yetenek keşfinden ve satrancı yaymaktan çok, aslında fakir bir spor olan satranca eğitimci, hakem, yönetici, danışman, yazılımcı gibi istihdam kaynakları sağladı.
Bir olguyu bin kişi ile sınırlı tutarsanız buradan gelecek gelir dardır. Bunu bir milyona yayarsanız genişleme efekti yapar, kendi ekonomosini doğurur.
Satrancın ana okullarına girmesi diyelim mesela: Bu, ileride elit klas olacak bir oyuncu bulmaktan çok (lüzumsuz bir yatırımdır o da ayrı konu) ülkedeki binlerce ana okuluna onlarca eğitmenin gidip para kazanması sonucunu sağlar.
Bundan pano satan, yazılım satan, hakemlik yapan, kitap satan, turnuva için çalıştırıcılık yapan onlarca fert fayda sağlar. Bu ayıp değildir tabii de bunun ülkeyi kalkındırmayla alakası yoktur. Bir sportif saha içerisinde, ekonomi ve gelir kaynağı yaratma manası vardır.
Ali Nihat Yazıcı'nın satrancı tabana yayıyoruz söylemi haklı olabilir ama dayandığı iddia biraz yalan. Çünkü dayandığı iddia dünyaya yetenekli kuvvetli oyuncular sunacağız.
Son dönem federasyonun yaptığı mesela 1400 gücündeki kişilerin ilkokul öğrencilerine hocalık yapmasını sağladı. 2000 eşiğinde kalmış kişilerin milli takım düzeyinde belletmen veya tercüman veya hoca olabilmesini sağladı. Kuralları bilmeyen onlarca ev hanımının veya çocuğun hakem olmasına imkan tanıdı.
Türk satrancının en güçlü olduğu ama sıçrayamadığı dönem 1970-1990 arasıdır. O dönemdeki oyuncu kuvveti bana kalırsa günümüzde yatırım yapılan oyunculardan yetenek olarak daha fazlaydı.
Hindistan'da satranç Anand'dır. Filipinler'de Torres. Türkiye'de Atalık.
Atalık'ın dünya üzerindeki sıralama yeri, şimdilik Türk satrancının yeridir.
1) Bir ülkenin dünya üzerindeki konumunu belirlemede, lisanslı oyuncu sayısı veya satrancın ilkokullarda yaygınlığı sağlıksızdır. Konumu üstyapıdaki oyuncu belirler.
Bu çerçevede Türkiye'nin yurtdışındaki konumu Suat Atalık'la özdeştir.
2) Mevcut Federasyonun satrancı tabana yayması konusu fazla idealize ediliyor.
Satrancın tabana yayılması, altında bir genel bir satranç kültürü olmadığı sürece -ki yok- Türkiye'nin dünya üzerinde bir yere gelmesini sağlamaz.
Geçmişte bu ülkede liselerarası satranç turnuvalarının mükemmel bir düzende oynandığı 80'li yıllarda, ciddi bir satranç kitlesi vardı ve elitti. Unutmayalım, Suat Atalık'ın çıkış noktası liselerarası satrançtı.
Genç düzeyde çok ciddi oyuncular yine yetişiyordu hatta yetenek ve vizyon olarak bugünkü kaliteden yüksekti (o yıllarda informator dışında data, devlet desteği ve eğitimci yoktu. Bu gerçeğe rağmen).
Kişisel görüşüme göre şimdi adı hatırlanmayan Haldun Ünalmış''tan, Çetin Sel'e, Murat Pamuk'tan, Fatih Atakişi'ye kadar çok yetenekli oyuncu potansiyeli geldi geçti. Ama işlenemedi.
Bugün dünya üzerindeki konumu belirlemek için sadece GM sayısı veya lisanslı ortaokul öğrenci sayısı üzerinden gidilirse, sadece istatistiksel bir yoğunluk ölçümü yapılmış olur.
Ama şu gerçeği değiştirmez, bizim top elite düzeyinde (2700 üstü diyelim) hiçbir zaman bir oyuncumuz olmadı. Wijk An Zee A grubuna asla davet alan oyuncumuz olmadı.
Ali Nihat Yazıcı Federasyonunun satrancı tabana yayması ise yetenek keşfinden ve satrancı yaymaktan çok, aslında fakir bir spor olan satranca eğitimci, hakem, yönetici, danışman, yazılımcı gibi istihdam kaynakları sağladı.
Bir olguyu bin kişi ile sınırlı tutarsanız buradan gelecek gelir dardır. Bunu bir milyona yayarsanız genişleme efekti yapar, kendi ekonomosini doğurur.
Satrancın ana okullarına girmesi diyelim mesela: Bu, ileride elit klas olacak bir oyuncu bulmaktan çok (lüzumsuz bir yatırımdır o da ayrı konu) ülkedeki binlerce ana okuluna onlarca eğitmenin gidip para kazanması sonucunu sağlar.
Bundan pano satan, yazılım satan, hakemlik yapan, kitap satan, turnuva için çalıştırıcılık yapan onlarca fert fayda sağlar. Bu ayıp değildir tabii de bunun ülkeyi kalkındırmayla alakası yoktur. Bir sportif saha içerisinde, ekonomi ve gelir kaynağı yaratma manası vardır.
Ali Nihat Yazıcı'nın satrancı tabana yayıyoruz söylemi haklı olabilir ama dayandığı iddia biraz yalan. Çünkü dayandığı iddia dünyaya yetenekli kuvvetli oyuncular sunacağız.
Son dönem federasyonun yaptığı mesela 1400 gücündeki kişilerin ilkokul öğrencilerine hocalık yapmasını sağladı. 2000 eşiğinde kalmış kişilerin milli takım düzeyinde belletmen veya tercüman veya hoca olabilmesini sağladı. Kuralları bilmeyen onlarca ev hanımının veya çocuğun hakem olmasına imkan tanıdı.
Türk satrancının en güçlü olduğu ama sıçrayamadığı dönem 1970-1990 arasıdır. O dönemdeki oyuncu kuvveti bana kalırsa günümüzde yatırım yapılan oyunculardan yetenek olarak daha fazlaydı.
Hindistan'da satranç Anand'dır. Filipinler'de Torres. Türkiye'de Atalık.
Atalık'ın dünya üzerindeki sıralama yeri, şimdilik Türk satrancının yeridir.