13-09-2012, 20:53
Selamlar Hüseyin,
1 Eylüle kadar kendine izin verdiğini biliyorum. Arada yazdıysan, ben kaçırdım ya da sen görünmedin. Dün forumda görünce sevindim. Özlettin de ondan hoş geldin diyeyim dedim. Şiir nasıl olmaz denemesine kalkışmazdım aslında. Yöresel bir mesele ziraatçinin çiçeğini süslemek ve bir Eylül akşamı dedemi anmak, günlerin ülkeyi getirdiği yere saydırmak düşüncesi zorladı netekim. Zorlama yazıyı kırpıp, bölüp, aralarını açınca, solu hizaya çek, sağı biraz uyak, biraz kendi haline bırak, bir de buna şiir de, periler az bile kızmışlar.
O kahve, şimdilerde restore edilince resto-ureant olmuş. Sosyete, bir zamanlar güreş tutulan avluda beslenip, ah ne kadar otantik bir yer, aman bu ne lezzet derken, üstüne yayla kavunu yerken, görmemişin süslü besleme itide, salındığı yerde, bir zamanlar efelerin atlarının salındığını nereden bilsin. Netekim" Ressamda bir ara ev yaptırmıştı yaylada. Dün, ona da bugünkü bunca rezilliğin tohumlarını attığı için hürmetlerimi sunasım geldi.
Yılların deneyimiyle, sevgimi, saygımı, güvenimi kazanmış birileri, benim yazdıklarımı gerekirse silsin, eklesin, çıkarsın, taşısın, o köşeye değil bu köşeye uygun bulsun, gerekiyorsa lafı gediğine koysun, olmadı, yakışmadı desin. Senin gibi yakacaksa çıramı başım gözüm üstüne. Bari fetva verenin boynu doğru olsun, vicdanı olsun, kıymet bilsin, hatır saysın da, geri kalan her yeri eğri, isterse düşmanım olsun, ona da amenna.
Hele yerden bitmelere, sonradan görmelere sabretmekle de olmuyor, kaç hasat zamanı geçti aynı. Gübreyi bol bulunca azıyor, olmuş diyorsun inatla kelek çıkıyor. Onları da günah keçilerine ayırıyoruz mecburen. Kötü komşu insanı ev sahibi yapar misali, beni resmen site sahibi yapmışlardı. Bezdirmezlerse, şimdi de mizah yazarı yapacaklar.
Forumun takma ad konusu da yıllardır çözülemedi gitti. Adı sanı belli kişilerce yapılmış onca yanlış ortadayken, tepedekilerin her yeri açıktayken, onca yetenekli kişinin enerjileri şu an için önemsiz ayrıntılarda heba olup gidiyor. Kapatılan forumda adımızla yazdıklarımızla, şimdi farklı şeyler mi yazıyoruz. Takma ad tecrübeyle sabit bir ihtiyaç, nedenlerini açıklamak için bile muhataplarına takma ad takmaya ihtiyaç var.
Yazanı caydırmak, üzmek çok kolay. Ard niyetli diye düşünmemek, onlara biraz zaman tanımak, hükmü ertelemek, daha doğru. İbrahim, sanıyorum mantar gibi bitmesi muhtemel sataşma amaçlı üyeliklerden duyduğu kaygıyla ve forumda oluşan sinerjinin cevap yetiştirmekle boşa gitmemesi için o başlığı açtı. Niyetinin sansür veya kişileri ifşa olmadığından eminim.
Biz, birbirimizin tüm yazılarını zaten biliyoruz. İsme bakmasak bile üslubundan çıkarırız. Bir yazısına bakarak değil, yıllar içinde, kızıp da, esip de, yanılıp da, durulup da yazdıklarına bakarak, onca badireye rağmen, bir çıkar gözetmeden, hâlâ gemiyi terk etmemelerine de saygı duyuyoruz. Çoğu zaman eski yazdıklarıyla arasındaki bağı, komşu başlıkta yazılana yapılmış atıfı dahi fark edebiliyoruz. Sanıyorum yeni üyeler, eskileri zamanla tanıyacak, cümleleri cımbızlamayacaklar.
Çiçekliköy'de koordinatlar keşişmedi. İyisi mi Keyfoturağında buluşalım. Sen yine de şu yörük yoğurdundan bir bakraç getir, sular bizim Çeşme'den. Ayranımızı afiyetle içelim. Karpuzun hasını keseriz, hatıra fotoğraflarını da sen basarsın. Kordon buluşmasından önce önce printeri değiştirmek lazım.
Beni yanıtlamakla falan zaman kaybetme. Gündemde, senin özgün değerlendirmelerini bekleyen onca konu var, onlara katkı sağlarsan ben payıma düşen dersi, keyfi okurken alırım.
Kendine iyi bak kardeşim.
1 Eylüle kadar kendine izin verdiğini biliyorum. Arada yazdıysan, ben kaçırdım ya da sen görünmedin. Dün forumda görünce sevindim. Özlettin de ondan hoş geldin diyeyim dedim. Şiir nasıl olmaz denemesine kalkışmazdım aslında. Yöresel bir mesele ziraatçinin çiçeğini süslemek ve bir Eylül akşamı dedemi anmak, günlerin ülkeyi getirdiği yere saydırmak düşüncesi zorladı netekim. Zorlama yazıyı kırpıp, bölüp, aralarını açınca, solu hizaya çek, sağı biraz uyak, biraz kendi haline bırak, bir de buna şiir de, periler az bile kızmışlar.
O kahve, şimdilerde restore edilince resto-ureant olmuş. Sosyete, bir zamanlar güreş tutulan avluda beslenip, ah ne kadar otantik bir yer, aman bu ne lezzet derken, üstüne yayla kavunu yerken, görmemişin süslü besleme itide, salındığı yerde, bir zamanlar efelerin atlarının salındığını nereden bilsin. Netekim" Ressamda bir ara ev yaptırmıştı yaylada. Dün, ona da bugünkü bunca rezilliğin tohumlarını attığı için hürmetlerimi sunasım geldi.
Yılların deneyimiyle, sevgimi, saygımı, güvenimi kazanmış birileri, benim yazdıklarımı gerekirse silsin, eklesin, çıkarsın, taşısın, o köşeye değil bu köşeye uygun bulsun, gerekiyorsa lafı gediğine koysun, olmadı, yakışmadı desin. Senin gibi yakacaksa çıramı başım gözüm üstüne. Bari fetva verenin boynu doğru olsun, vicdanı olsun, kıymet bilsin, hatır saysın da, geri kalan her yeri eğri, isterse düşmanım olsun, ona da amenna.
Hele yerden bitmelere, sonradan görmelere sabretmekle de olmuyor, kaç hasat zamanı geçti aynı. Gübreyi bol bulunca azıyor, olmuş diyorsun inatla kelek çıkıyor. Onları da günah keçilerine ayırıyoruz mecburen. Kötü komşu insanı ev sahibi yapar misali, beni resmen site sahibi yapmışlardı. Bezdirmezlerse, şimdi de mizah yazarı yapacaklar.
Forumun takma ad konusu da yıllardır çözülemedi gitti. Adı sanı belli kişilerce yapılmış onca yanlış ortadayken, tepedekilerin her yeri açıktayken, onca yetenekli kişinin enerjileri şu an için önemsiz ayrıntılarda heba olup gidiyor. Kapatılan forumda adımızla yazdıklarımızla, şimdi farklı şeyler mi yazıyoruz. Takma ad tecrübeyle sabit bir ihtiyaç, nedenlerini açıklamak için bile muhataplarına takma ad takmaya ihtiyaç var.
Yazanı caydırmak, üzmek çok kolay. Ard niyetli diye düşünmemek, onlara biraz zaman tanımak, hükmü ertelemek, daha doğru. İbrahim, sanıyorum mantar gibi bitmesi muhtemel sataşma amaçlı üyeliklerden duyduğu kaygıyla ve forumda oluşan sinerjinin cevap yetiştirmekle boşa gitmemesi için o başlığı açtı. Niyetinin sansür veya kişileri ifşa olmadığından eminim.
Biz, birbirimizin tüm yazılarını zaten biliyoruz. İsme bakmasak bile üslubundan çıkarırız. Bir yazısına bakarak değil, yıllar içinde, kızıp da, esip de, yanılıp da, durulup da yazdıklarına bakarak, onca badireye rağmen, bir çıkar gözetmeden, hâlâ gemiyi terk etmemelerine de saygı duyuyoruz. Çoğu zaman eski yazdıklarıyla arasındaki bağı, komşu başlıkta yazılana yapılmış atıfı dahi fark edebiliyoruz. Sanıyorum yeni üyeler, eskileri zamanla tanıyacak, cümleleri cımbızlamayacaklar.
Çiçekliköy'de koordinatlar keşişmedi. İyisi mi Keyfoturağında buluşalım. Sen yine de şu yörük yoğurdundan bir bakraç getir, sular bizim Çeşme'den. Ayranımızı afiyetle içelim. Karpuzun hasını keseriz, hatıra fotoğraflarını da sen basarsın.
Kordon buluşmasından önce önce printeri değiştirmek lazım.Beni yanıtlamakla falan zaman kaybetme. Gündemde, senin özgün değerlendirmelerini bekleyen onca konu var, onlara katkı sağlarsan ben payıma düşen dersi, keyfi okurken alırım.
Kendine iyi bak kardeşim.