23-09-2012, 14:14
Avni Bey, kusura bakmayın ama peşpeşe gönderdiğiniz mesajlarda bir anlam bütünlüğü göremedim. Neyi ifade etmeye çalıştığınızı anlayamadım, beni bağışlayın lütfen.
Kaldığım yerden devam edeyim:
Antrenörlük standardı gelmeden bir arpa boyu yol kat edebileceğimizi sanmıyorum. Standartlar ister istemez çeşitli kısıtlamalar içerecektir.
Örneğin, 1. Kademe (Yardımcı) Antrenör, MEB dışında çalışamaz diye bir kısıtlama getirilebilir. Buna ilaveten, UKD'si olmayan hiç kimsenin 1. Kademe Antrenör bile yapılamayacağına inanıyorum.
Örneklere devam, 2. Kademe Antrenörlük için 3 ya da 5 yıl aktif olarak çalışmış olma şartı getirilebilir. Bilgi içeren gerçek sınavların yanı sıra, antrenörlükte 2. kademeye geçmek isteyen adayların, yılda en az iki turnuvaya katılması zorunlu tutulmalıdır. Madem ki antrenörlükte iddialı, bir kişi önce elindeki kitleyi neye hazırladığını bilmeli. 2. kademe olduktan sonra MEB'le ilgili sınırlama ortadan kalıdırılabilir.
Sesli düşünmeye devam: 3. kademe olabilmek için asgari 2000 ELO ya da UKD şartı getirilmeli. Bu kademeye erişebilmek için, yine 3 ya da 5 yıl aktif olarak 2. kademe görevi yürütülmesi şartı koşulmalı.
4. kademe olabilmek için hem 2200 ELO ya da UKD gibi bir düzey belirlenmeli, hem de 3. kademede belli başarıların kazanılmış olması şartı aranmalıdır. Yabancı dil bilgisi düzeyi, burada ya da 3. seviyede kanıtlanması gereken bir noktada bulunmalıdır.
Ancak böyle böyle antrenörlük belgelerinin saygınlığı olur.
Ayrıca, birçok kişi 70.000 satranç antrenörü çok normal bir sayıymış gibi değerlendirmelerde bulunuyor. 70.000 gibi bir rakam, bırakın satrancı, futbolda bile yoktur. Kendimizi kandırmayalım, bu tip sayılar kuru bir kalabalığı ifade eder. Antrenör gömleği giydirilmiş birçok kişi, üst üste iki mantıklı hamle yapamayacak kadar satrançtan uzaktır.
Sayıyı çok göstererek daha fazla hak ya da kadro sahibi olamayız. Az sayıda bile olsa nitelikli, kendini geliştirmiş, ne istediğini bilen ve bunu nasıl dile getireceğini bilen bir kitle, çok daha fazla hak sahibi olur.
Bitmedi, fırsat buldukça sesli düşünmeye devam edeceğim.
Kaldığım yerden devam edeyim:
Antrenörlük standardı gelmeden bir arpa boyu yol kat edebileceğimizi sanmıyorum. Standartlar ister istemez çeşitli kısıtlamalar içerecektir.
Örneğin, 1. Kademe (Yardımcı) Antrenör, MEB dışında çalışamaz diye bir kısıtlama getirilebilir. Buna ilaveten, UKD'si olmayan hiç kimsenin 1. Kademe Antrenör bile yapılamayacağına inanıyorum.
Örneklere devam, 2. Kademe Antrenörlük için 3 ya da 5 yıl aktif olarak çalışmış olma şartı getirilebilir. Bilgi içeren gerçek sınavların yanı sıra, antrenörlükte 2. kademeye geçmek isteyen adayların, yılda en az iki turnuvaya katılması zorunlu tutulmalıdır. Madem ki antrenörlükte iddialı, bir kişi önce elindeki kitleyi neye hazırladığını bilmeli. 2. kademe olduktan sonra MEB'le ilgili sınırlama ortadan kalıdırılabilir.
Sesli düşünmeye devam: 3. kademe olabilmek için asgari 2000 ELO ya da UKD şartı getirilmeli. Bu kademeye erişebilmek için, yine 3 ya da 5 yıl aktif olarak 2. kademe görevi yürütülmesi şartı koşulmalı.
4. kademe olabilmek için hem 2200 ELO ya da UKD gibi bir düzey belirlenmeli, hem de 3. kademede belli başarıların kazanılmış olması şartı aranmalıdır. Yabancı dil bilgisi düzeyi, burada ya da 3. seviyede kanıtlanması gereken bir noktada bulunmalıdır.
Ancak böyle böyle antrenörlük belgelerinin saygınlığı olur.
Ayrıca, birçok kişi 70.000 satranç antrenörü çok normal bir sayıymış gibi değerlendirmelerde bulunuyor. 70.000 gibi bir rakam, bırakın satrancı, futbolda bile yoktur. Kendimizi kandırmayalım, bu tip sayılar kuru bir kalabalığı ifade eder. Antrenör gömleği giydirilmiş birçok kişi, üst üste iki mantıklı hamle yapamayacak kadar satrançtan uzaktır.
Sayıyı çok göstererek daha fazla hak ya da kadro sahibi olamayız. Az sayıda bile olsa nitelikli, kendini geliştirmiş, ne istediğini bilen ve bunu nasıl dile getireceğini bilen bir kitle, çok daha fazla hak sahibi olur.
Bitmedi, fırsat buldukça sesli düşünmeye devam edeceğim.