26-09-2012, 16:42
Sayın kaissa,
Böyle bir başlık açarak fikir paylaşma imkanı sunduğunuz için size teşekkür ederim.
Çocukların yetişkin turnuvalarında oynamaları kendileri için her zaman faydalı ve geliştiricidir.
Sorunuzun cevabını kolaylaştıran çok kritik bir bilgi vermişsiniz, belki de en önemlisi: Yenilgiyi gurur meselesi yapmamak. Çocuk yaştaki satranççı kardeşlerimizde bu özellik, son derece önemli bir artıdır. Çocuk demoralize olmuyor, duygu çöküntüsü yaşamıyorsa oynamak istediği turnuvalara katılması sağlanmalıdır. Bırakın çocukları, pozitif olabilme özelliği yetişkin satranççılarda bile nadiren görülen, çok değerli bir özelliktir. Bu özelliğe sahip hiçbir satranççının 0 çekeceğine inanmıyorum, mutlaka puanlar alacaktır.
Emin olun ki öğrenciniz o turnuvadan çok değerli dersler ve bilgilerle ayrılacaktır.
Hakan Bey'in sorusunu da yanıtlamaya çalışayım:
Çocuk yaştaki satranççılar için hem kolay rakipler, hem de zorlu rakipler gereklidir. Hatta mümkünse %50-%50 gibi bir oran sağlanabilmesi, gelişim için idealdir. Nedenine gelirsek:
Çocuk satranççı zorlu rakiplerle karşılaştığında bu maçlardan ders çıkarır. Aynı hataları tekrarlamamaya özen gösterir. Bu bir artıdır. Ama tek balına yetmez. Oyuncu kolay rakiplerle de karşılaşmalı ki satranca dair motivasyonu düşmesin, oyuna küsmesin. Sadece zor rakipler bıkkınlığa ve soğumaya neden olur, sadece kolay rakiplerse cahilce bir ukalalığa sevkeder. İkisi dengede giderse gelişim sağlanır.
Böyle bir başlık açarak fikir paylaşma imkanı sunduğunuz için size teşekkür ederim.
Çocukların yetişkin turnuvalarında oynamaları kendileri için her zaman faydalı ve geliştiricidir.
Sorunuzun cevabını kolaylaştıran çok kritik bir bilgi vermişsiniz, belki de en önemlisi: Yenilgiyi gurur meselesi yapmamak. Çocuk yaştaki satranççı kardeşlerimizde bu özellik, son derece önemli bir artıdır. Çocuk demoralize olmuyor, duygu çöküntüsü yaşamıyorsa oynamak istediği turnuvalara katılması sağlanmalıdır. Bırakın çocukları, pozitif olabilme özelliği yetişkin satranççılarda bile nadiren görülen, çok değerli bir özelliktir. Bu özelliğe sahip hiçbir satranççının 0 çekeceğine inanmıyorum, mutlaka puanlar alacaktır.
Emin olun ki öğrenciniz o turnuvadan çok değerli dersler ve bilgilerle ayrılacaktır.
Hakan Bey'in sorusunu da yanıtlamaya çalışayım:
Çocuk yaştaki satranççılar için hem kolay rakipler, hem de zorlu rakipler gereklidir. Hatta mümkünse %50-%50 gibi bir oran sağlanabilmesi, gelişim için idealdir. Nedenine gelirsek:
Çocuk satranççı zorlu rakiplerle karşılaştığında bu maçlardan ders çıkarır. Aynı hataları tekrarlamamaya özen gösterir. Bu bir artıdır. Ama tek balına yetmez. Oyuncu kolay rakiplerle de karşılaşmalı ki satranca dair motivasyonu düşmesin, oyuna küsmesin. Sadece zor rakipler bıkkınlığa ve soğumaya neden olur, sadece kolay rakiplerse cahilce bir ukalalığa sevkeder. İkisi dengede giderse gelişim sağlanır.