11-10-2012, 20:09
Sayın Mojo, size bu konuyu açtığınız için teşekkür, benim laflarımı aralara kötü birşeyler yazmışım izlenimi vererek sokuşturduğunuz için de teessüf ederim.
(Birinci Kısım)
Mevcut yasal durumlar nedeniyle satranç oyunlarının ya da konumlarının eser olmadığı bilgisinden yola çıkarak yazdıklarım artık bilindiğine göre ben bir ekleme yapayım, bir de soru sorayım.
Ekleme:
Adamın biri seneler önce sudoku kitabı yazmış, yayınlatmış. Kendi deyişiyle bir yıl uğraşmış. Şahitleri de var bir sürü. Sonra bir başka adam kitabı aynen, soruların sırasını bile değiştirme gereği duymadan alıp kendi kitabım diye yayınlatmış. İlk adam ötekini dava etmiş. Davayı kopya yaptığı iddia edilen adam kazanmış. Neden? Mahkeme heyeti ve de ardından yargıtaydaki sayın hakimlerimiz sayıların dizilişini herkesin yapabileceğini, öyle dizilmiş olmasının o sayıları bir eser haline getirmediğini söylemişler.
Soru:
Bir satranç ustasının konumları kendi dizmiş olması o konumları ESER haline mi getirmiş oluyor? Hangi mahkeme böyle bir karar vermiş? O konumların kopya olmadığını kim garanti ediyor? Ya biryerlerde oynanmışsa? Ya zaten oluşmuş birtakım konumlarsa? Ya daha önceden bir okul turnuvasında iki çocuk o konuma ulaşmışsa? O kitabı okuyan çocuklar konumu görünce ellerinde notasyon kağıdını sallayarak telif hakkı mı iddia etmeliler?
ESER nedir ki?
http://telifhaklari.gov.tr/ana/sayfa.asp?id=394
(İkinci Kısım)
Benim Fikrim:
Önceki yazdıklarım durum tespitidir. Konum/oyun almak yasal anlamda sıkıntı değildir dedim. Israrla kopyacılığı savunduğum algılanmak istendi. Oysa ben öyle düşünmüyorum.
Bence nasıl ki futbol oynanırken herkes kamerasıyla çekemiyorsa, hatta maçtan sonra bile o görüntüler yayınlanamıyorsa, parayla satılıyorsa, çok büyük ustaların ya da turnuvaların maçları da parasız izlenemesin, sonrasında da parasız dağıtılamasın. Böylece satranç da futbol gibi değer kazansın. Bu söylediğim domatesler de artık mavi olsun demek gibi birşey biliyorum. Ama böyle düşünüyorum.
Saygılarımla.
...
(Birinci Kısım)
Mevcut yasal durumlar nedeniyle satranç oyunlarının ya da konumlarının eser olmadığı bilgisinden yola çıkarak yazdıklarım artık bilindiğine göre ben bir ekleme yapayım, bir de soru sorayım.
Ekleme:
Adamın biri seneler önce sudoku kitabı yazmış, yayınlatmış. Kendi deyişiyle bir yıl uğraşmış. Şahitleri de var bir sürü. Sonra bir başka adam kitabı aynen, soruların sırasını bile değiştirme gereği duymadan alıp kendi kitabım diye yayınlatmış. İlk adam ötekini dava etmiş. Davayı kopya yaptığı iddia edilen adam kazanmış. Neden? Mahkeme heyeti ve de ardından yargıtaydaki sayın hakimlerimiz sayıların dizilişini herkesin yapabileceğini, öyle dizilmiş olmasının o sayıları bir eser haline getirmediğini söylemişler.
Soru:
Bir satranç ustasının konumları kendi dizmiş olması o konumları ESER haline mi getirmiş oluyor? Hangi mahkeme böyle bir karar vermiş? O konumların kopya olmadığını kim garanti ediyor? Ya biryerlerde oynanmışsa? Ya zaten oluşmuş birtakım konumlarsa? Ya daha önceden bir okul turnuvasında iki çocuk o konuma ulaşmışsa? O kitabı okuyan çocuklar konumu görünce ellerinde notasyon kağıdını sallayarak telif hakkı mı iddia etmeliler?
ESER nedir ki?
http://telifhaklari.gov.tr/ana/sayfa.asp?id=394
Alıntı:Kanunumuza göre bir fikir ve sanat ürününün eser olarak kabul edilip koruma altına alınabilmesi için;Bu son eser türü açısından mahkemelerimiz derlenmiş anonim ya da yaygın içeriğin bir kısmını ya da bir parçasını eser saymıyor. Yani mesela derlenmiş anonim türkülerin olduğu bir DVD eserdir, ama içindeki bir parçanın başkası tarafından da kullanılmasına engel teşkil etmez. Telif iddia edilebilmesi için eserin tamamının aynen kopya edilmiş olması esas alınıyor. (Malesef.) Tartışma bu noktadan dallanmalı bence.
· Fikri bir çabanın ürünü olması,
· Sahibinin hususiyetini taşıması,
· Şekillenmiş olması,
· Kanunda sayılan eser türlerinden birine girmesi, gerekmektedir.
Eser Çeşitleri
· İlim ve edebiyat eserleri
· Musiki eserleri
· Güzel sanat eserleri
· Sinema eserleri
· İşlenme ve Derlemeler
(İkinci Kısım)
Benim Fikrim:
Önceki yazdıklarım durum tespitidir. Konum/oyun almak yasal anlamda sıkıntı değildir dedim. Israrla kopyacılığı savunduğum algılanmak istendi. Oysa ben öyle düşünmüyorum.
Bence nasıl ki futbol oynanırken herkes kamerasıyla çekemiyorsa, hatta maçtan sonra bile o görüntüler yayınlanamıyorsa, parayla satılıyorsa, çok büyük ustaların ya da turnuvaların maçları da parasız izlenemesin, sonrasında da parasız dağıtılamasın. Böylece satranç da futbol gibi değer kazansın. Bu söylediğim domatesler de artık mavi olsun demek gibi birşey biliyorum. Ama böyle düşünüyorum.
Saygılarımla.
...
Abdulkadir Bener