18-11-2012, 09:23
"Asla yenmeyin" olayı şu açıdan bence doğru..O yaştaki çocuklar, evde en fazla 3 yaş büyük ablası ya da abisine karşı olsun, kreşte arkadaşlarına karşı olsun, eve misafir gelen akranı arkadaşına karşı olsun hep kendi içinden bir yarış halinde hissediyor kendisini..Kendini o şekilde programlıyor..Ben bunu çok gözlemledim..Mesela, 9 yaşında ablasına öğretirken ablasını yenerdim..Ve emin olun zamanla sıkıldı..Oynama hevesi.."hadi oynayalım" cevapları kardeşine göre oldukça azaldı..4-5 yaş grubunun kendi içindeki rekabet duygusuna dönelim..Mesela, ablası ne yapsa onu yapar, ondan geri kalmama çabaları, kreşte arkadaşlarından geri kalmama çabaları..Resim yapar, onun resmi onlarınki kadar güzel olmalı..Bu yaş grubunda sadece benim kızımda değil, bence bütün 4-5 yaş grubunda var bu özellik..
O nedenle, "asla yenmeyin" olayının mantığı; Hevesi kırılmasın anlamındaydı..Elbette ki zamanla, alışa alışa yenilgileri de öğrenecektir.. Daha o yaşta, minnacık ve tatlılar tatlısı çocukları yenerseniz..yenilmenin ne olduğunu öğretmeye çalışırsanız, yanılırsınız gibime geliyor..Çünkü o yaşta henüz duygusal dünyalarının yoğun olduğu bir zihinsel süreç yaşıyorlar..(Uzman değilim ama sadece kişisel görüşlerim )
O yaş grubu, geride kalmayı ve yenilmeyi, hangi oyun olursa olsun, hangi yarışma olursa olsun asla istemez..Hele bir de, yanında ablası ve arkadaş grubu varsa..Yenilmeyi, oyunu severse kabullenecektir...En baştan, oyunla beraber yenilmeyi de tahta da görür ve tanışırsa..Onun için cazip bir eğlence olmaktan çıkıp sevmediği bir oyun haline dönecektir..
Herkese satranç dolu güzel günler dilerim ..
O nedenle, "asla yenmeyin" olayının mantığı; Hevesi kırılmasın anlamındaydı..Elbette ki zamanla, alışa alışa yenilgileri de öğrenecektir.. Daha o yaşta, minnacık ve tatlılar tatlısı çocukları yenerseniz..yenilmenin ne olduğunu öğretmeye çalışırsanız, yanılırsınız gibime geliyor..Çünkü o yaşta henüz duygusal dünyalarının yoğun olduğu bir zihinsel süreç yaşıyorlar..(Uzman değilim ama sadece kişisel görüşlerim )
O yaş grubu, geride kalmayı ve yenilmeyi, hangi oyun olursa olsun, hangi yarışma olursa olsun asla istemez..Hele bir de, yanında ablası ve arkadaş grubu varsa..Yenilmeyi, oyunu severse kabullenecektir...En baştan, oyunla beraber yenilmeyi de tahta da görür ve tanışırsa..Onun için cazip bir eğlence olmaktan çıkıp sevmediği bir oyun haline dönecektir..
Herkese satranç dolu güzel günler dilerim ..