18-02-2013, 08:08
Daha önce belirtmiş olduğum gibi benim görüşüm de yönetimde ve eğitimde görev alacakların belirli bir satranç anlayışına sahip olmaları gerektiği yönünde. Yalnız 1800 gibi bir kriterin tek başına kullanılmasının uygun olduğu hususunda çekincem var.
Bunun yerine, belki bir kaç kriter belirlenip söz konusu kişinin o kriterlerden çoğunu tutturuyor olması beklenebilir.
Örneğin:
1- Ratingi 1800'ün üzerinde mi?
2- En az 20 resmi turnuva oynamış mı?
3- En az beş yıldır lisans sahibi mi?
Bu kriterlerin en az ikisini tutturan kişinin satranç bilirlik açısından uygun olduğu düşünülebilir.
Bu kriterler ve kriter sayısı elbette afaki ve yalnızca fikri geliştirebilmek açısından varlar.
Bir şekilde 1800 üstüne çıkamamış da olsa, en az beş yıldır 20 turnuva oynamış birine de görev alabilme olanağı sağlanmış olabilir böylece.
Ayrıca Naci Bey örneğindeki gibi istisnai durumlar için ise, yukarıdaki kriterleri tutturan belirli (yüksek; örneğin 30) sayıda kişinin "Camiamızdandır, satrancı bilir" kabilinden bir ifadenin altına imza atmasıyla da böyle bir hak tanınabilir.
Böylece hem yönetici ya da eğiticide bulunması zorunlu olan satranç kültürü ve altyapısının varlığı sağlanmış, hem de gerçek satranççıların görev alırken bürokratik engellere takılmasının önüne geçilmiş olur.
Bunun yerine, belki bir kaç kriter belirlenip söz konusu kişinin o kriterlerden çoğunu tutturuyor olması beklenebilir.
Örneğin:
1- Ratingi 1800'ün üzerinde mi?
2- En az 20 resmi turnuva oynamış mı?
3- En az beş yıldır lisans sahibi mi?
Bu kriterlerin en az ikisini tutturan kişinin satranç bilirlik açısından uygun olduğu düşünülebilir.
Bu kriterler ve kriter sayısı elbette afaki ve yalnızca fikri geliştirebilmek açısından varlar.
Bir şekilde 1800 üstüne çıkamamış da olsa, en az beş yıldır 20 turnuva oynamış birine de görev alabilme olanağı sağlanmış olabilir böylece.
Ayrıca Naci Bey örneğindeki gibi istisnai durumlar için ise, yukarıdaki kriterleri tutturan belirli (yüksek; örneğin 30) sayıda kişinin "Camiamızdandır, satrancı bilir" kabilinden bir ifadenin altına imza atmasıyla da böyle bir hak tanınabilir.
Böylece hem yönetici ya da eğiticide bulunması zorunlu olan satranç kültürü ve altyapısının varlığı sağlanmış, hem de gerçek satranççıların görev alırken bürokratik engellere takılmasının önüne geçilmiş olur.