26-04-2013, 22:38
Kahvehanelerimizde satranç oynatma projesi doğru mudur,yanlış mıdır?
Bu tartışmaya izin verirseniz kendi deneyimlerimi anlatarak katılmak isterim:
Bizim kuşak gençlerin en önemli eğlencelerinin başında sinemaya gitmek,ve kahvehanelerde çayına-kahvesine (bazan da parasına!) tavla,okey,pişti vb.kağıt oyunları oynamak gelirdi.
İşte bende 1975 yılında satrancı kahvehanede tesadüfen öğrendiğimde ilk işim, çok sevdiğim bu oyunu arkadaşlarıma öğretmek oldu.Derken arkadaşlarla buluştuğumuz kahvede zamanla satrancı oynayanların sayısı arttı. 2 kişinin oynayıp,5-10 kişinin oynayanları izlemesi; müşterisi olduğumuz kahve sahibinin hiç hoşuna gitmedi. Çünkü artık eskisi kadar çay-kahve satamıyordu.Çareyi, bize her yarım saatte bir çay getirmekte buldu! Sonuç olarak biz de satrancı evlerimizde veya başka başka yerlerde oynamayı tercih ettik.
Adana Satranç Derneği'ni kurduktan sonra sayımız çoğalınca yer sıkıntısı çekmeye başladık. İçinde oyun oynadığımız kahvenin koşulları da oldukça kötüydü. Bir arkadaşımızın araya girmesi ile bir "kumar kulübü" bize bir oda verebileceğini söyledi. Anlaşmamızda sadece içtiğimiz çayın-kahvenin(zamlı) parasını verecektik.Eşyalarımızı toplayarak sevinçle oraya gittik.
Ancak kısa sürede bu sevinç kursağımızda kaldı. Çünkü kulüp sahibi "Üçü var,biri yok! Okey oynamak isteyen var mı?"; "Üçü var biri yok,konkenci var mı?","şu var mı-bu var mı?" diye rahatsız etmeye başladı. Başlangıçta içimizden bazı arkadaşlarımız bu isteğe karşı koyamayıp kumar oynamaya başladılar.Kumar oynayanlar çoğalmaya başlayınca bu durum bizi ürküttü. Aramızda bir toplantı yapıp bu arkadaşlarımızı uyarmaya karar verdik ve uyardık. Onlar da gitmez oldular.
Fakat bir gün ...
...tüm eşyalarımız kapı önündeydi!
Kahvehanelere 18 yaş altında olanların giremiyeceğini de hesaba katmak lazım.
Umarım tartışmaya az da olsa bir katkım, yararım olmuştur...
Sevgiyle kalın...
Bu tartışmaya izin verirseniz kendi deneyimlerimi anlatarak katılmak isterim:
Bizim kuşak gençlerin en önemli eğlencelerinin başında sinemaya gitmek,ve kahvehanelerde çayına-kahvesine (bazan da parasına!) tavla,okey,pişti vb.kağıt oyunları oynamak gelirdi.
İşte bende 1975 yılında satrancı kahvehanede tesadüfen öğrendiğimde ilk işim, çok sevdiğim bu oyunu arkadaşlarıma öğretmek oldu.Derken arkadaşlarla buluştuğumuz kahvede zamanla satrancı oynayanların sayısı arttı. 2 kişinin oynayıp,5-10 kişinin oynayanları izlemesi; müşterisi olduğumuz kahve sahibinin hiç hoşuna gitmedi. Çünkü artık eskisi kadar çay-kahve satamıyordu.Çareyi, bize her yarım saatte bir çay getirmekte buldu! Sonuç olarak biz de satrancı evlerimizde veya başka başka yerlerde oynamayı tercih ettik.
Adana Satranç Derneği'ni kurduktan sonra sayımız çoğalınca yer sıkıntısı çekmeye başladık. İçinde oyun oynadığımız kahvenin koşulları da oldukça kötüydü. Bir arkadaşımızın araya girmesi ile bir "kumar kulübü" bize bir oda verebileceğini söyledi. Anlaşmamızda sadece içtiğimiz çayın-kahvenin(zamlı) parasını verecektik.Eşyalarımızı toplayarak sevinçle oraya gittik.
Ancak kısa sürede bu sevinç kursağımızda kaldı. Çünkü kulüp sahibi "Üçü var,biri yok! Okey oynamak isteyen var mı?"; "Üçü var biri yok,konkenci var mı?","şu var mı-bu var mı?" diye rahatsız etmeye başladı. Başlangıçta içimizden bazı arkadaşlarımız bu isteğe karşı koyamayıp kumar oynamaya başladılar.Kumar oynayanlar çoğalmaya başlayınca bu durum bizi ürküttü. Aramızda bir toplantı yapıp bu arkadaşlarımızı uyarmaya karar verdik ve uyardık. Onlar da gitmez oldular.
Fakat bir gün ...
...tüm eşyalarımız kapı önündeydi!
Kahvehanelere 18 yaş altında olanların giremiyeceğini de hesaba katmak lazım.
Umarım tartışmaya az da olsa bir katkım, yararım olmuştur...
Sevgiyle kalın...