22-05-2013, 20:59
Konuya uzun vadede bakan arkadaşımız sn. VELİBABA’ nın tespitlerine tamamen katılıyorum. Uzun vadeli, kalıcı çözümden bahsediyor.
Devlet politikası ve desteği olmadan şu şartlarda çok zor!
Bu son derece önemli konunun mali boyutunu da gerçekçi bir biçimde ele almak gerekir.
Gerçi günümüzde nelere bütçe ayrılmıyor.
Ancak şu tabloyu belirlemek gerekir.
Satranç yarışmalarında illerinde birinci olan çocuklarımızın Türkiye Birinciliği’ ne katılımlarının maddi olanaklar sağlanarak katılabilmesini tartışıyoruz.
Önce elimizdeki sporcu kitlesine bakalım. 81 il, 24 kategori (kız-erkek).
Sadece birincileri düşünürsek sporcu sayısı: 81x 24= 1944 sporcu.
Kategorilerinde ilk üç sporcuyu düşünürsek 1944x3= 5832 sporcu eder.
Bir sporcunun günlük ödenen yasal harcırahı şu anda MEB yarışmalarında 30 TL civarındadır.
7 günlük harcırah 7x 30= 210 TL eder.
Yol giderlerini ortalama 100 TL düşünürsek toplam rakam bir öğrenci için 310 TL eder. Bu devletin ödeyeceği rakamdır.
İl birincisi olan sporcuların toplam harcırahı (310x1944) 602.640 TL eder.
Bu rakamı kategorilerinde ilk üç sporcu için düşünürsek 1.807.920 TL ediyor.
Bu rakamlara antrenörlerin ve hakemlerin harcırah ve görev ücretlerini eklemedim.
Aslında her iki rakam da TC’nin rahatlıkla ödeyebileceği rakamlardır.
Ama ben başka hiçbir dalda, son 20 yıldır bir federasyonun bu şekilde bir organizasyonun maliyeti üstlendiğini görmedim. Yanlışım, eksiğim olabilir.
Mutlaka sponsor bularak bu ve benzeri organizasyonlar yapılıyor, bunu biliyorum. Hatta uluslar arası kamplar, festivaller şeklinde bile düzenlenebiliyor. Halk danslarında olduğu gibi...
Ama güçlü sponsor desteği ile. Kendi adıma söylüyorum ki, şu anda TSF’ nin böyle bir öz ödeme gücünün olduğunu sanmıyorum. Devletin de ne maliye kanalıyla ne de spor il müdürlükleri kanalıyla böyle bir ödeme yapmasını beklemiyorum. Beklemek de hayalcilik olur.
Umarım ben yanılırım!
Bu önemli konunun çözümü için gerçekçi olmak gerek!
Ben bu rakamların bulunabilecek sponsor kuruluşlar tarafından karşılanabileceğini düşünürüm.
******************
Ama akla başka formüller de gelebilir.
Yarışma aşamalı olarak yapılabilir.
Birbirine yakın her on il bir bölge yarışması yapabilir.
Bölgelerden her kategoride ilk üç sporcunun finale gelişi düşünülebilir.
10 bölge, 24 kategori toplam 720 sporcu eder, 1944 sporcuyla kıyaslandığında bu sistem maliyeti düşürecektir.
Bölge yarışmaları için daha mütevazi koşullar da sunulabilir. Zamanlama önemlidir. Kamu kurum ve kuruluşlarının tesisleri düşünülebilir.
Bu konuda diğer tartışılmasını istediğim önerilerimi yazım uzun olmaması için daha sonra yazacağım.
SELAMLARIMLA…
*****************************
Devlet politikası ve desteği olmadan şu şartlarda çok zor!
Bu son derece önemli konunun mali boyutunu da gerçekçi bir biçimde ele almak gerekir.
Gerçi günümüzde nelere bütçe ayrılmıyor.
Ancak şu tabloyu belirlemek gerekir.
Satranç yarışmalarında illerinde birinci olan çocuklarımızın Türkiye Birinciliği’ ne katılımlarının maddi olanaklar sağlanarak katılabilmesini tartışıyoruz.
Önce elimizdeki sporcu kitlesine bakalım. 81 il, 24 kategori (kız-erkek).
Sadece birincileri düşünürsek sporcu sayısı: 81x 24= 1944 sporcu.
Kategorilerinde ilk üç sporcuyu düşünürsek 1944x3= 5832 sporcu eder.
Bir sporcunun günlük ödenen yasal harcırahı şu anda MEB yarışmalarında 30 TL civarındadır.
7 günlük harcırah 7x 30= 210 TL eder.
Yol giderlerini ortalama 100 TL düşünürsek toplam rakam bir öğrenci için 310 TL eder. Bu devletin ödeyeceği rakamdır.
İl birincisi olan sporcuların toplam harcırahı (310x1944) 602.640 TL eder.
Bu rakamı kategorilerinde ilk üç sporcu için düşünürsek 1.807.920 TL ediyor.
Bu rakamlara antrenörlerin ve hakemlerin harcırah ve görev ücretlerini eklemedim.
Aslında her iki rakam da TC’nin rahatlıkla ödeyebileceği rakamlardır.
Ama ben başka hiçbir dalda, son 20 yıldır bir federasyonun bu şekilde bir organizasyonun maliyeti üstlendiğini görmedim. Yanlışım, eksiğim olabilir.
Mutlaka sponsor bularak bu ve benzeri organizasyonlar yapılıyor, bunu biliyorum. Hatta uluslar arası kamplar, festivaller şeklinde bile düzenlenebiliyor. Halk danslarında olduğu gibi...
Ama güçlü sponsor desteği ile. Kendi adıma söylüyorum ki, şu anda TSF’ nin böyle bir öz ödeme gücünün olduğunu sanmıyorum. Devletin de ne maliye kanalıyla ne de spor il müdürlükleri kanalıyla böyle bir ödeme yapmasını beklemiyorum. Beklemek de hayalcilik olur.
Umarım ben yanılırım!
Bu önemli konunun çözümü için gerçekçi olmak gerek!
Ben bu rakamların bulunabilecek sponsor kuruluşlar tarafından karşılanabileceğini düşünürüm.
******************
Ama akla başka formüller de gelebilir.
Yarışma aşamalı olarak yapılabilir.
Birbirine yakın her on il bir bölge yarışması yapabilir.
Bölgelerden her kategoride ilk üç sporcunun finale gelişi düşünülebilir.
10 bölge, 24 kategori toplam 720 sporcu eder, 1944 sporcuyla kıyaslandığında bu sistem maliyeti düşürecektir.
Bölge yarışmaları için daha mütevazi koşullar da sunulabilir. Zamanlama önemlidir. Kamu kurum ve kuruluşlarının tesisleri düşünülebilir.
Bu konuda diğer tartışılmasını istediğim önerilerimi yazım uzun olmaması için daha sonra yazacağım.
SELAMLARIMLA…
*****************************
- MATRANÇ -