16-08-2013, 10:39
Sevgili Demir Abi,
Aslında hakkında bir şeyler paylaşmak için sıramı bekledim. Nedense benden önceki birilerinden sonra yazmaktı niyetim. Sanıyordum ki samimiyetini ve dostluğunu çok daha fazla hak eden sevdiklerinin yazma önceliği onlara ait. Ama olmadı, beklemenin anlamsızlığı ortaya çıktı.
Seni ilk kez yetmişli yılların sonuna doğru görmüş ve tanımıştım.
İSD o zamanlar, bugün bile hala büyük sevgi ve özlemle andığımız büyük şahsiyetlerin ortak toplanma yeriydi. Seni orada ilk kez müthiş heyecanlı bir oyundan sonraki oyun analizinle izlemiştim. Bizim oynadığımız satrancın çok dışında bir stille oynadığına tanık olmuştum. Ders niteliğindeki anlatım dilin, farklı önerileri anında kabul edip inceleyişin, yaklaşımın, ilk kez tanıdıklarına bile son derece sıcak ve samimi yaklaşımın dikkatimi fazlasıyla çekmişti.
İSD kokusunu ilk kez seninle almıştım.
2009 Gölcük, 30 Ağustos Zafer Kupası.
Katılımın bizler için sürprizdi. Çünkü beklemiyorduk. Turnuvanın ikinci günü sen geç gelmiştin. Başında sargılarla? Karşıya geçerken bir araba çarpmış ve havalandırmıştı seni. Başındaki yedi dikişle hastaneden çıkar çıkmaz 4. turda almıştın soluğu. Yan masamda oynarken kendi oyunumdan çok senin oyununu izliyordum.
Ne kadar lezzetle izlenesi bir oyundu o. Sanki onca kanı sen kaybetmemiş, o travmayı sen yaşamamış, sanki araba hiç çarpmamış?
Satranç sevgimi hep sorgulamışımdır, çok özel sebeplerden dolayı. Ama sendeki satranç sevgi ve tutkusuna tanık olmak çok farklı bir şeydi.
Seni tanımak gibi.
Çok özlediğimi, sana saygımı hiç kaybetmediğimi ve mümkün olsa seni yeniden tanıma fırsatını yakalamak istediğimi açıkça söylemek isterim.
Sevgili Demir BÜYÜKÖZKAYA? nın anısına saygıyla?
Aslında hakkında bir şeyler paylaşmak için sıramı bekledim. Nedense benden önceki birilerinden sonra yazmaktı niyetim. Sanıyordum ki samimiyetini ve dostluğunu çok daha fazla hak eden sevdiklerinin yazma önceliği onlara ait. Ama olmadı, beklemenin anlamsızlığı ortaya çıktı.
Seni ilk kez yetmişli yılların sonuna doğru görmüş ve tanımıştım.
İSD o zamanlar, bugün bile hala büyük sevgi ve özlemle andığımız büyük şahsiyetlerin ortak toplanma yeriydi. Seni orada ilk kez müthiş heyecanlı bir oyundan sonraki oyun analizinle izlemiştim. Bizim oynadığımız satrancın çok dışında bir stille oynadığına tanık olmuştum. Ders niteliğindeki anlatım dilin, farklı önerileri anında kabul edip inceleyişin, yaklaşımın, ilk kez tanıdıklarına bile son derece sıcak ve samimi yaklaşımın dikkatimi fazlasıyla çekmişti.
İSD kokusunu ilk kez seninle almıştım.
2009 Gölcük, 30 Ağustos Zafer Kupası.
Katılımın bizler için sürprizdi. Çünkü beklemiyorduk. Turnuvanın ikinci günü sen geç gelmiştin. Başında sargılarla? Karşıya geçerken bir araba çarpmış ve havalandırmıştı seni. Başındaki yedi dikişle hastaneden çıkar çıkmaz 4. turda almıştın soluğu. Yan masamda oynarken kendi oyunumdan çok senin oyununu izliyordum.
Ne kadar lezzetle izlenesi bir oyundu o. Sanki onca kanı sen kaybetmemiş, o travmayı sen yaşamamış, sanki araba hiç çarpmamış?
Satranç sevgimi hep sorgulamışımdır, çok özel sebeplerden dolayı. Ama sendeki satranç sevgi ve tutkusuna tanık olmak çok farklı bir şeydi.
Seni tanımak gibi.
Çok özlediğimi, sana saygımı hiç kaybetmediğimi ve mümkün olsa seni yeniden tanıma fırsatını yakalamak istediğimi açıkça söylemek isterim.
Sevgili Demir BÜYÜKÖZKAYA? nın anısına saygıyla?
- MATRANÇ -