30-10-2013, 21:20
(Devam) : 2
____________
6- Ancak aynı yazıda sn. DEMİR tarafından ortaya konan bazı sporcuların korunduğu şeklindeki "tahmini" itham zamanla bir suçlamaya dönüşmesi çok muhtemel olduğu için yazımda bunun ispatlanması gerektiğini aksi halde bir çok kişinin bu durumda zan altında kalabileceğini belirttim. Yazımın sonraki bölümünde "üzüm yemekten çok bağcı dövmek " deyimi bana aitti. Belki burada gereksiz ve haddini aşan bir saptama yapmış olabilirim, hatadır ve kabul ederim. Ama diyalog, üslup, uzlaşma , anlayıştan bahsetmemin gereksiz olduğuna inanmamakla birlikte, şahsımdan yöneldiği için üslup değişti. Kılıçlar çekildi.
Üsluptan bahsederken aynı hataya düşmemem gerekiyordu. Ancak, küçük düşürme, aşağılama, onuruna dokundurarak alaycı ifadeler bunlar tamamen gereksizdi. Meslek şerefine, yolluklarımıza, hakem ücretlerine sorgulamalar yöneltme gibi durumlar hiç açılmamalıydı. Bunlar malzeme konusu yapıldı.
Tüm bunları okuyup gördünüz. Duymazlığa, bilmezliğe geldiniz.
Uyarıcı nitelikteki diğer üyeleri de suçlarcasına yok saydınız. Hatta bazı arkadaşlarımıza aynı üslupla saldırıp desteklerinizi bile çeken arkadaşlarımız olmadı mı?
Erşan GÖKERMAN, M. Aşkın TAŞAN 'ın geçmişini kendi yorumuna göre forum ortamına sermeye çalışırken, bunları görmedi, duymadı, yazmadı.
Gerçi sizin yazmanıza gerek yok. Ama ortak akıl, sosyal yaşam bunları gerektirirdi.
7- "siz- biz" ayrımını ortaya koyup gizliden destek verdiniz. Anadolu- İstanbul ayrımı gündeme gelip, şahsımı İstanbul düşmanı ilan ettiniz. Keza yine İstanbul' lu başka arkadaşlarımızda yine bu satırlardan beni faşizan, halk düşmanı ilan etmişti. Hayatımın bir bölümünün İstanbul'da geçmesi, orada büyük aile fertlerimin yatıyor olması, satrancı İstanbul'dan örnek alan ben, İstanbul'a nasıl düşman olabilirim? Sağlıklı bir açıklaması var mıdır?
8- Yetmedi bazı arkadaşlarım yine şahsıma dini kullanarak bana nasihatler vermeye kalktılar. Ne kadar da uymuştu ya o nasihatler. Adres acaba ben miydim?
9- Benzer aşağılama, küçük düşürme çabaları gizliden, süslü cümlelerin ardından, hayatını ev hanımlığının yanı sıra mesleki mücadelesiyle de sürdüren insanlara da yöneldi. Ama garip olan şu ki; o mücadeleci insanlar- bayanlar biz erkeklerden iki misli hayat mücadelesi içindeler. Sorumlu oldukları başka mecburiyetleri de var. Biz böyle gördük ta ailelerimizden.
Ve ev halkı saygı duyardı, paylaşımla aile hayatı idame ederdi.
O kurabiyeler bizim çocukluk aşlarımızdı annelerimizden. Biz onları hiç aşağılamadık. Ölçümüzü kurabiyenin karbonatına değil, üslup ve davranışlarımızda aradık.
Çağdaş olduğunu savunan arkadaşlarımızdan çok yerinde tespitler aldım bu yazılarda Erşan Kardeşim.
____________
6- Ancak aynı yazıda sn. DEMİR tarafından ortaya konan bazı sporcuların korunduğu şeklindeki "tahmini" itham zamanla bir suçlamaya dönüşmesi çok muhtemel olduğu için yazımda bunun ispatlanması gerektiğini aksi halde bir çok kişinin bu durumda zan altında kalabileceğini belirttim. Yazımın sonraki bölümünde "üzüm yemekten çok bağcı dövmek " deyimi bana aitti. Belki burada gereksiz ve haddini aşan bir saptama yapmış olabilirim, hatadır ve kabul ederim. Ama diyalog, üslup, uzlaşma , anlayıştan bahsetmemin gereksiz olduğuna inanmamakla birlikte, şahsımdan yöneldiği için üslup değişti. Kılıçlar çekildi.
Üsluptan bahsederken aynı hataya düşmemem gerekiyordu. Ancak, küçük düşürme, aşağılama, onuruna dokundurarak alaycı ifadeler bunlar tamamen gereksizdi. Meslek şerefine, yolluklarımıza, hakem ücretlerine sorgulamalar yöneltme gibi durumlar hiç açılmamalıydı. Bunlar malzeme konusu yapıldı.
Tüm bunları okuyup gördünüz. Duymazlığa, bilmezliğe geldiniz.
Uyarıcı nitelikteki diğer üyeleri de suçlarcasına yok saydınız. Hatta bazı arkadaşlarımıza aynı üslupla saldırıp desteklerinizi bile çeken arkadaşlarımız olmadı mı?
Erşan GÖKERMAN, M. Aşkın TAŞAN 'ın geçmişini kendi yorumuna göre forum ortamına sermeye çalışırken, bunları görmedi, duymadı, yazmadı.
Gerçi sizin yazmanıza gerek yok. Ama ortak akıl, sosyal yaşam bunları gerektirirdi.
7- "siz- biz" ayrımını ortaya koyup gizliden destek verdiniz. Anadolu- İstanbul ayrımı gündeme gelip, şahsımı İstanbul düşmanı ilan ettiniz. Keza yine İstanbul' lu başka arkadaşlarımızda yine bu satırlardan beni faşizan, halk düşmanı ilan etmişti. Hayatımın bir bölümünün İstanbul'da geçmesi, orada büyük aile fertlerimin yatıyor olması, satrancı İstanbul'dan örnek alan ben, İstanbul'a nasıl düşman olabilirim? Sağlıklı bir açıklaması var mıdır?
8- Yetmedi bazı arkadaşlarım yine şahsıma dini kullanarak bana nasihatler vermeye kalktılar. Ne kadar da uymuştu ya o nasihatler. Adres acaba ben miydim?
9- Benzer aşağılama, küçük düşürme çabaları gizliden, süslü cümlelerin ardından, hayatını ev hanımlığının yanı sıra mesleki mücadelesiyle de sürdüren insanlara da yöneldi. Ama garip olan şu ki; o mücadeleci insanlar- bayanlar biz erkeklerden iki misli hayat mücadelesi içindeler. Sorumlu oldukları başka mecburiyetleri de var. Biz böyle gördük ta ailelerimizden.
Ve ev halkı saygı duyardı, paylaşımla aile hayatı idame ederdi.
O kurabiyeler bizim çocukluk aşlarımızdı annelerimizden. Biz onları hiç aşağılamadık. Ölçümüzü kurabiyenin karbonatına değil, üslup ve davranışlarımızda aradık.
Çağdaş olduğunu savunan arkadaşlarımızdan çok yerinde tespitler aldım bu yazılarda Erşan Kardeşim.
- MATRANÇ -