09-06-2014, 22:23
Ülke satranç tarihimizin hangi kesitine bakarsanız bakın, satranç federasyonunun öz kaynaklarından oluşmuş ödüllü turnuvalar için bana ideal bir dönem gösteriniz.
Gözükmüyor.
Ama sponsorların yönlendirildiği, bulunduğu, yerel yönetimlerin harekete geçirildiği, ilişkiler kullanılarak şirketlerin özendirildiği, odaların ve çeşitli sivil toplum kuruluşlarının sponsorluk anlamında davet edildiği bir dönem yaşıyoruz.
Kabul edelim ya da etmeyelim, bu durum il bazında doksanlı yılların başında yoğunluk kazandı.
Öncesinde İstanbul merkezli geniş bir iç yapılanma vardı.
Altmışlı yıllarda Rahmetli Nevzat SÜER in, rahmetli İlhan ONAT a (huzur içinde uyusunlar) yazdığı mektupları bilirim. Yurt dışına ulusal turnuvalara-maçlara gidebilmek için neler yaşadıklarını İlhan ONAT tan dinlemiştim bir kez. Balkan şampiyonaları çok sorun teşkil etmiyor olabilirdi. Ama olimpiyatlar kolay değildi.
Bireysel ilişkiler kullanılarak kaynak bulunmuş ve yurt dışına( sanırım G .Amerika-Küba) gidilmişti. Tabi o zamanlarda kullanılabilecek gelir kaynakları yoktu, ya da çok sınırlı ve ulaşımı çok güçtü. devlet adamları ikna edilirdi.
Bu gün ise geniş katılımlı kafilelerle mesafe ayırt etmeksizin bir şekilde yarışmalara gidilebiliyor.
Elbette daha idealini bulmalıyız.
Federasyonların gelir kaynaklarına baktığınız zaman iç dinamiklerine göre son derece farklılıklar arz eder.
TFF nun en önde olması elbette hasılat ve reklam gelirlerine dayanır. Üstelik sponsoru da vardır. Ama her kulübün başında yatırıma ya da para harcamaya amade para babaları da vardır. Tabi her kulüpte olanaklar farklı.
Yalnızca reklam ve canlı yayın gelirlerinde federasyona aktarılan para %10-15 lerdedir.
Benim bir çok kez dile getirdiğim, önerdiğim para kaynakları olabilir. Yasal düzenlemeler gerekebilir. Belki de Genel Kurulda alınan karar gereği seçilen YK da yapabilir.
Türkiye Küçükler Şampiyonası için yazmıştım. İllerinden finalde yarışma hakkı için gelen sporcuların geliş masrafları, harcırahların yanı sıra oluşturulacak kaynaklardan karşılanmalıdır. Bu kaynaklar pekala canlı yayınlar olabilir.
O gün ben internetten izleyeceğim tüm karşılaşmalar için 1 lira ödersem çok mudur?
Bu durum ve oluşan bütçe elbette tüm şeffaflığıyla kamuoyunun ve camianın bilgisine sunulmalıdır.
Böylece hem TSF PARA VE İTİBAR KAZANIR, HEM DE ÖDEMELERİN DOĞRU YERE VARDIĞINI KABULLENEN İZLEYİCİ KAMUOYU KİTLESİ BU DURUMU BENİMSER ve SAHİPLENİR.
Ben buradan her yaştaki başarılı sporcular için sadece sporcuya değil, sporcuyu yetiştiren antrenöre de (öğretmene değil!) maddi ödül verilmelidir diyorum.
İllaki Soma olayları mı yaşamalıyız ,büyük kulüplerin öğrencileri okutmaları için?
Bu anlamda EĞER SÜREKLİLİK ARZ EDECEKSE İSTANBUL KULÜPLERİYLE YAPILAN ANLAŞMALAR çok önemlidir.
Galatasaray' ın bu anlamda bir atağı olmuştu.
Yerli dinamikler harekete geçirilebilir.
, Ankara da Arzum, Çanakkale de Miller Oto ile yapılan anlaşma örneği illerde çoğaltılmalıdır.
Son 8-10 yıllık atak çok önemlidir. Teşvik ödülü yeni GM adaylarını harekete geçirmiş ve vaat edilen ödemeler yapılmıştır. Yeter mi, elbette yetmez!
Sürekliliği sağlanmalıdır. Elbette YK bunun için var. Bu konuda başkanından yedek üyelerine kadar sarf edilen çabaları görmekteyiz.
Ama elbette yetmez.
Bakınız Burhaniye de bir şeyler oluyor. Dr. Birgi TUNA son derece akıllı hamleler ile nefis bir ilk başlatmak üzere. uluslar arası satranç akademisi yaz kampı. İnanılmaz katkıları olacaktır.
Antrenörleri masrafsız ağırlayıp iki dönem halinde 15-28 Haziran 2014 tarihlerinde ders ve antrenmanlar var. Üstelik ders veren 2.-3. kademe antrenörlerimiz 800 TL civarında katkı ücreti de alabilecek.
Birgi TUNA nın bu projesinin hayata geçmesi için tüm fikirsel desteğimi verdim. 15-22 Haziran 2014 de kampı ziyaret edeceğim.
Örnek bir model olacaktır.
Burhaniye SAYFASINI ZİYARET EDİNİZ LÜTFEN!
Kaynak için özgün fikirlere, öncesi ve sonrası iyi hesaplanmış kararlı girişimlere ihtiyaç vardır.
BEN NİTELİKLİ ÖRGÜTLENMELERİN İLLERİN KENDİ İÇİNDE BİR ÇOK SORUNLARI ÇÖZECEĞİNE YÜREKTEN İNANIYORUM.
Bu gün satranç camiamızın çok yeni bir üyesi bunu başarabiliyorsa çok önemli buluşmalardan oluşan küçük ekipler benzer çözümler bulabilirler.
Engel yok.
Umut ATAKİŞİ bunu geç de olsa başarabildi.
Sevgili Bülent GÜNER çok öteden beri bu çözümü oluşturmuş.
Başka örneklere girmek istemiyorum.
İsimleri izinsiz kullanmak istemem. Umarım beni anlar bu arkadaşlarım.
İzmir de, Adana da, Ankara da, Mersin de, Antalya da, Siirt te, Kilis de, Hatay da, Elazığ da, Çorum da, Kocaeli de, Yalova da, Muğla da, Bodrum da,
Çanakkale de, Manisa da, Akhisar'da, Ereğli de ne bileyim haritayı açtırmayın bana...
Buralarda yıllardan beri tanıdığım gerçek satranç emekçi dostlarım var.
Her bir saydığım yerden en az 5-6 tanıdık dost-arkadaş sayabilirim.
Kimi tek başına, kimi ekibiyle kendi iş kollarını kurmuş ve illerinde marka olmuşlardır.
Bunlar satranç emekçisi değiller midir?
Her biri dünyaya satranççı olarak gelmedi.
Kimi sınıf öğretmeni, kimi resim, matematikçi, kimi beden eğitimi mezunu, kimi avukat, kimi üniversite den terk. Hepsi de işin başında meşakkatli bir dönem yaşamadı değil.
Bundan 14-15 ay önce bu sütunlarda -GÜL- başlığıyla Kocaeli de SASEM in kuruluş öyküsünü anlatmıştım.
Başlangıçta ektiğiniz fidanı sular, gübreler, bakar budarsınız ama koklamaya herkes gelir diye de GÜL den örnek vermiştim.
İnsanlar bana "yağcılık yapıyorsun" diye bulduğum çiçek ismine bile takılmışlardı. Başkanın ismini çağrıştırması polemik konusu olmuştu.
Hatayı kendimde aradım tabi.
Hüsnü-Yusuf varken sen git -gül-den örnek ver!
Sonuç ise, bir musibet bin nasihatten iyidir.
Güzel örnekleri konuşalım arkadaşlar...
Ben enerjimi bu konuya verecek, destek ve teşvikler için çaba harcayacağım.
Tek başıma ne kadar yetersem.
Ama yanımda, ama başka yerlerde yan yana insanlar da görmek güzel olmaz mı?
Çözüm burada olacaktır.
Bir arkadaşımızın, bir üyemizin kastını aşan bir davranışından dolayı bir yerlerde öz eleştiri yaptığını düşünmek istiyorum.
Hepinize saygılarımla...
Gözükmüyor.
Ama sponsorların yönlendirildiği, bulunduğu, yerel yönetimlerin harekete geçirildiği, ilişkiler kullanılarak şirketlerin özendirildiği, odaların ve çeşitli sivil toplum kuruluşlarının sponsorluk anlamında davet edildiği bir dönem yaşıyoruz.
Kabul edelim ya da etmeyelim, bu durum il bazında doksanlı yılların başında yoğunluk kazandı.
Öncesinde İstanbul merkezli geniş bir iç yapılanma vardı.
Altmışlı yıllarda Rahmetli Nevzat SÜER in, rahmetli İlhan ONAT a (huzur içinde uyusunlar) yazdığı mektupları bilirim. Yurt dışına ulusal turnuvalara-maçlara gidebilmek için neler yaşadıklarını İlhan ONAT tan dinlemiştim bir kez. Balkan şampiyonaları çok sorun teşkil etmiyor olabilirdi. Ama olimpiyatlar kolay değildi.
Bireysel ilişkiler kullanılarak kaynak bulunmuş ve yurt dışına( sanırım G .Amerika-Küba) gidilmişti. Tabi o zamanlarda kullanılabilecek gelir kaynakları yoktu, ya da çok sınırlı ve ulaşımı çok güçtü. devlet adamları ikna edilirdi.
Bu gün ise geniş katılımlı kafilelerle mesafe ayırt etmeksizin bir şekilde yarışmalara gidilebiliyor.
Elbette daha idealini bulmalıyız.
Federasyonların gelir kaynaklarına baktığınız zaman iç dinamiklerine göre son derece farklılıklar arz eder.
TFF nun en önde olması elbette hasılat ve reklam gelirlerine dayanır. Üstelik sponsoru da vardır. Ama her kulübün başında yatırıma ya da para harcamaya amade para babaları da vardır. Tabi her kulüpte olanaklar farklı.
Yalnızca reklam ve canlı yayın gelirlerinde federasyona aktarılan para %10-15 lerdedir.
Benim bir çok kez dile getirdiğim, önerdiğim para kaynakları olabilir. Yasal düzenlemeler gerekebilir. Belki de Genel Kurulda alınan karar gereği seçilen YK da yapabilir.
Türkiye Küçükler Şampiyonası için yazmıştım. İllerinden finalde yarışma hakkı için gelen sporcuların geliş masrafları, harcırahların yanı sıra oluşturulacak kaynaklardan karşılanmalıdır. Bu kaynaklar pekala canlı yayınlar olabilir.
O gün ben internetten izleyeceğim tüm karşılaşmalar için 1 lira ödersem çok mudur?
Bu durum ve oluşan bütçe elbette tüm şeffaflığıyla kamuoyunun ve camianın bilgisine sunulmalıdır.
Böylece hem TSF PARA VE İTİBAR KAZANIR, HEM DE ÖDEMELERİN DOĞRU YERE VARDIĞINI KABULLENEN İZLEYİCİ KAMUOYU KİTLESİ BU DURUMU BENİMSER ve SAHİPLENİR.
Ben buradan her yaştaki başarılı sporcular için sadece sporcuya değil, sporcuyu yetiştiren antrenöre de (öğretmene değil!) maddi ödül verilmelidir diyorum.
İllaki Soma olayları mı yaşamalıyız ,büyük kulüplerin öğrencileri okutmaları için?
Bu anlamda EĞER SÜREKLİLİK ARZ EDECEKSE İSTANBUL KULÜPLERİYLE YAPILAN ANLAŞMALAR çok önemlidir.
Galatasaray' ın bu anlamda bir atağı olmuştu.
Yerli dinamikler harekete geçirilebilir.
, Ankara da Arzum, Çanakkale de Miller Oto ile yapılan anlaşma örneği illerde çoğaltılmalıdır.
Son 8-10 yıllık atak çok önemlidir. Teşvik ödülü yeni GM adaylarını harekete geçirmiş ve vaat edilen ödemeler yapılmıştır. Yeter mi, elbette yetmez!
Sürekliliği sağlanmalıdır. Elbette YK bunun için var. Bu konuda başkanından yedek üyelerine kadar sarf edilen çabaları görmekteyiz.
Ama elbette yetmez.
Bakınız Burhaniye de bir şeyler oluyor. Dr. Birgi TUNA son derece akıllı hamleler ile nefis bir ilk başlatmak üzere. uluslar arası satranç akademisi yaz kampı. İnanılmaz katkıları olacaktır.
Antrenörleri masrafsız ağırlayıp iki dönem halinde 15-28 Haziran 2014 tarihlerinde ders ve antrenmanlar var. Üstelik ders veren 2.-3. kademe antrenörlerimiz 800 TL civarında katkı ücreti de alabilecek.
Birgi TUNA nın bu projesinin hayata geçmesi için tüm fikirsel desteğimi verdim. 15-22 Haziran 2014 de kampı ziyaret edeceğim.
Örnek bir model olacaktır.
Burhaniye SAYFASINI ZİYARET EDİNİZ LÜTFEN!
Kaynak için özgün fikirlere, öncesi ve sonrası iyi hesaplanmış kararlı girişimlere ihtiyaç vardır.
BEN NİTELİKLİ ÖRGÜTLENMELERİN İLLERİN KENDİ İÇİNDE BİR ÇOK SORUNLARI ÇÖZECEĞİNE YÜREKTEN İNANIYORUM.
Bu gün satranç camiamızın çok yeni bir üyesi bunu başarabiliyorsa çok önemli buluşmalardan oluşan küçük ekipler benzer çözümler bulabilirler.
Engel yok.
Umut ATAKİŞİ bunu geç de olsa başarabildi.
Sevgili Bülent GÜNER çok öteden beri bu çözümü oluşturmuş.
Başka örneklere girmek istemiyorum.
İsimleri izinsiz kullanmak istemem. Umarım beni anlar bu arkadaşlarım.
İzmir de, Adana da, Ankara da, Mersin de, Antalya da, Siirt te, Kilis de, Hatay da, Elazığ da, Çorum da, Kocaeli de, Yalova da, Muğla da, Bodrum da,
Çanakkale de, Manisa da, Akhisar'da, Ereğli de ne bileyim haritayı açtırmayın bana...
Buralarda yıllardan beri tanıdığım gerçek satranç emekçi dostlarım var.
Her bir saydığım yerden en az 5-6 tanıdık dost-arkadaş sayabilirim.
Kimi tek başına, kimi ekibiyle kendi iş kollarını kurmuş ve illerinde marka olmuşlardır.
Bunlar satranç emekçisi değiller midir?
Her biri dünyaya satranççı olarak gelmedi.
Kimi sınıf öğretmeni, kimi resim, matematikçi, kimi beden eğitimi mezunu, kimi avukat, kimi üniversite den terk. Hepsi de işin başında meşakkatli bir dönem yaşamadı değil.
Bundan 14-15 ay önce bu sütunlarda -GÜL- başlığıyla Kocaeli de SASEM in kuruluş öyküsünü anlatmıştım.
Başlangıçta ektiğiniz fidanı sular, gübreler, bakar budarsınız ama koklamaya herkes gelir diye de GÜL den örnek vermiştim.
İnsanlar bana "yağcılık yapıyorsun" diye bulduğum çiçek ismine bile takılmışlardı. Başkanın ismini çağrıştırması polemik konusu olmuştu.
Hatayı kendimde aradım tabi.
Hüsnü-Yusuf varken sen git -gül-den örnek ver!
Sonuç ise, bir musibet bin nasihatten iyidir.
Güzel örnekleri konuşalım arkadaşlar...
Ben enerjimi bu konuya verecek, destek ve teşvikler için çaba harcayacağım.
Tek başıma ne kadar yetersem.
Ama yanımda, ama başka yerlerde yan yana insanlar da görmek güzel olmaz mı?
Çözüm burada olacaktır.
Bir arkadaşımızın, bir üyemizin kastını aşan bir davranışından dolayı bir yerlerde öz eleştiri yaptığını düşünmek istiyorum.
Hepinize saygılarımla...
- MATRANÇ -