10-11-2015, 22:43
Meseleyi para ve bütçe kıskacına sıkıştıran ben değilim, sizsiniz.
Ben sizin kıskaç olarak gördüğünüz şeyin aslında önemi olmadığını vurgulamak istedim sadece.
"LİDER" ne demektir, bir konuda "LİDER" nasıl olunur bir çok örnek verebilirim.
"BATAK" tabir edilen kurumların, "İFLAS ETTİ" denilen sistemlerin nasıl şaha kaldırılabileceğini;
ödeneği "YERLERDE" sürünen kurumların şaha kalkması için genel bütçeden bir "LİDER" sayesinde nasıl da ciddi pay aldıklarını örneklendirirsem konu dallanmış olur.
Siyasete kaçar. Ki uygun düşmez.
Bu tarz bir sürü kurum örneği var. Ben bir tane bile örnek verirsem şu olur;
(1) verecek cevap bulamaz utanırsınız, ki sizi utandırmak istemiyorum.
(2) her zamanki gibi beni konuyu saptırmakla, anlamamakla suçlayıp karşı atağa geçerek konuyu sulandırırsınız, ki bunu da istemiyorum.
(3) başkaları konuya dahil olup beni siyaset yapmakla suçlayabilirler, ki bunu hiç istemiyorum.
(4) örneği yalanlarsınız, ki bu durumda rakamlarla ispat yoluna gidersem yine utanırsınız ve ben utanmanızı istemiyorum.
Şaha kalkmış kurumlara örnekler olmadığını iddia edeceğinizden adım kadar eminim.
Buna cevabım şudur :
bilgi kaynaklarınızı gözden geçirin.
Şunu sorgulayın yeterli: "2000 Yılında Spor Bakanlığının bütçesi ne idi? 2015 yılında ne? 2000 Yılında mesela kaç yüzme havuzu veya kaç tenis kortumuz vardı? 2015 yılında kaç oldu? Ve neden bir tane bile satranç spor salonu elde edilemedi?" Bu sadece basit bir sorgulama. Genişletilebilir.
Özetle. Bunun olabileceğine bile inanmıyorsanız susmanızı tavsiye ederim.
Tutarlı olun; veya kenara çekilin ki asıl konuşması gerekenler gürültüsüz bir ortamda rahatça konuşsunlar.
Buradan bakınca durumunuz şudur:
Herkes başarı istiyor, başarısızlığın teşhisini anlatan ve başarının formülünü ifade eden liderler görmek istiyor,
siz diyorsunuz ki; "bütçe yok, zaman yok, mevzuat elimizi bağlıyor, muhalefet canımızı sıkıyor, zaten aslında sorun da yok, gayet iyi gidiyoruz işte, felan ve filan... Bu durumda bizden üstün başarı beklemeyin, başkaları bu kadar olanakla ne yapabilmiş ki biz ne yapalım?"
Bir - Sorun kabul edilmiş mi?
İki - Sorun teşhis edilmiş mi?
Sorun olduğunu bile kabul etmeyen, her fırsatta elde edilen başarılardan bahseden bir kurum hakkında neyi konuşuyoruz ki?
Tedavinin ilk adımı sorunu kabul edip teşhiste bulunmaktır.
Türkiye'deki sistemsizliği konu alan öteki başlıkta teşhis yapılacağına ve tedavi önerilerinin geleceğine hala umutluyum.
Son söz; "Türkiye satrancına memur değil lider gerekli. Peki lider kim? Neden hala susuyor?"
Ben sizin kıskaç olarak gördüğünüz şeyin aslında önemi olmadığını vurgulamak istedim sadece.
"LİDER" ne demektir, bir konuda "LİDER" nasıl olunur bir çok örnek verebilirim.
"BATAK" tabir edilen kurumların, "İFLAS ETTİ" denilen sistemlerin nasıl şaha kaldırılabileceğini;
ödeneği "YERLERDE" sürünen kurumların şaha kalkması için genel bütçeden bir "LİDER" sayesinde nasıl da ciddi pay aldıklarını örneklendirirsem konu dallanmış olur.
Siyasete kaçar. Ki uygun düşmez.
Bu tarz bir sürü kurum örneği var. Ben bir tane bile örnek verirsem şu olur;
(1) verecek cevap bulamaz utanırsınız, ki sizi utandırmak istemiyorum.
(2) her zamanki gibi beni konuyu saptırmakla, anlamamakla suçlayıp karşı atağa geçerek konuyu sulandırırsınız, ki bunu da istemiyorum.
(3) başkaları konuya dahil olup beni siyaset yapmakla suçlayabilirler, ki bunu hiç istemiyorum.
(4) örneği yalanlarsınız, ki bu durumda rakamlarla ispat yoluna gidersem yine utanırsınız ve ben utanmanızı istemiyorum.
Şaha kalkmış kurumlara örnekler olmadığını iddia edeceğinizden adım kadar eminim.
Buna cevabım şudur :
bilgi kaynaklarınızı gözden geçirin.Şunu sorgulayın yeterli: "2000 Yılında Spor Bakanlığının bütçesi ne idi? 2015 yılında ne? 2000 Yılında mesela kaç yüzme havuzu veya kaç tenis kortumuz vardı? 2015 yılında kaç oldu? Ve neden bir tane bile satranç spor salonu elde edilemedi?" Bu sadece basit bir sorgulama. Genişletilebilir.
Özetle. Bunun olabileceğine bile inanmıyorsanız susmanızı tavsiye ederim.
Tutarlı olun; veya kenara çekilin ki asıl konuşması gerekenler gürültüsüz bir ortamda rahatça konuşsunlar.
Buradan bakınca durumunuz şudur:
Herkes başarı istiyor, başarısızlığın teşhisini anlatan ve başarının formülünü ifade eden liderler görmek istiyor,
siz diyorsunuz ki; "bütçe yok, zaman yok, mevzuat elimizi bağlıyor, muhalefet canımızı sıkıyor, zaten aslında sorun da yok, gayet iyi gidiyoruz işte, felan ve filan... Bu durumda bizden üstün başarı beklemeyin, başkaları bu kadar olanakla ne yapabilmiş ki biz ne yapalım?"
Bir - Sorun kabul edilmiş mi?
İki - Sorun teşhis edilmiş mi?
Sorun olduğunu bile kabul etmeyen, her fırsatta elde edilen başarılardan bahseden bir kurum hakkında neyi konuşuyoruz ki?
Tedavinin ilk adımı sorunu kabul edip teşhiste bulunmaktır.
Türkiye'deki sistemsizliği konu alan öteki başlıkta teşhis yapılacağına ve tedavi önerilerinin geleceğine hala umutluyum.
Son söz; "Türkiye satrancına memur değil lider gerekli. Peki lider kim? Neden hala susuyor?"
Abdulkadir Bener