10-02-2018, 23:09
Reklam arası.
1.turun başındayız. 8-10 yaşlarında bir çocuk ağlayarak annesinin yanına gelir. N’oldu evladım, niye ağlıyorsun ?” “Anne, rakibim çok zayıftı, çok kolayca yenerdim ama hakem geç kaldığım için beni yenik sayarak salondan dışarı çıkardı. Gidelim artık burdan, satranç oynamak istemiyorum.”
Anne koşarak oyun salonuna girer, ilk önüne çıkan hakeme der, “oğlumu niçin yenik saydınız ?
Hakem anneyi hakem odasına çeker, “geç kalanları dışarı gönderiyoruz birer birer, geç kalmasaydınız”.
“Ama” der anne, “oğlumun elosu 1400 rakibinin ukd si 1000 imiş, bu haksızlık.
Hakem tekrarlar “geç kalmasaydınız”.
Anne şaşkın, “Kalabalık arasından yol bulup içeri giremedik ki”. N'olmuş yani bir-iki dakka sonra salona girdiysek !".
Hakem tekrarlar, “kural böyle hanımefendi, geç kalmasaydınız”.
Anne pür stres, “ne diyorsun sen, geç kalmasaydınız diyerek, geç kalmadık ki, bir-iki dakka sonra içeri girmek nasıl olurda geç kalmak sayılır”.
Hakem tekrarlar, kural böyle hanımefendi, ben n’apıyım, geç kalmasaydınız”.
Tur başlayalı henüz birkaç dakika olmuştur.
Masaya satranççılardan biri henüz gelmemiştir. Hakem masaya yanaşarak masada oturan satranççının notasyonunu imzalamasını ister. Satranççı, "Hakem bey rakibim benden çok kuvvetli zaten. Yenme gibi bir iddiam yok. Gelirse sadece öğrenme amaçlı satranç oynamak isterim. Biraz daha bekleyemez miyiz ?"
Hakem “olmaz” der, “tur başladı, sıfır dakika kuralına göre süre doldu, lütfen notasyonunuzu imzalayınız.”
Satranççı naçar notasyonu imzalar. Hakem masadan tam ayrılacakken diğer satranççı nefes nefese masaya gelir.
“Hakem bey başım ağrıyordu. En yakın eczaneden bir ağrı kesici almak için dışardaydım. Eczane uzaktaymış. Dönerken de trafik yoğunluğuna yakalandım. İşte bakın eczane fişi de burada.”
Hakem “geç kalmasaydınız, oyun bitmiştir, lütfen salondan dışarı çıkarmısınız.”
İki satranççı çaresiz, salondan dışarı çıkarlar sessiz sessiz.
1.turun başındayız. 8-10 yaşlarında bir çocuk ağlayarak annesinin yanına gelir. N’oldu evladım, niye ağlıyorsun ?” “Anne, rakibim çok zayıftı, çok kolayca yenerdim ama hakem geç kaldığım için beni yenik sayarak salondan dışarı çıkardı. Gidelim artık burdan, satranç oynamak istemiyorum.”
Anne koşarak oyun salonuna girer, ilk önüne çıkan hakeme der, “oğlumu niçin yenik saydınız ?
Hakem anneyi hakem odasına çeker, “geç kalanları dışarı gönderiyoruz birer birer, geç kalmasaydınız”.
“Ama” der anne, “oğlumun elosu 1400 rakibinin ukd si 1000 imiş, bu haksızlık.
Hakem tekrarlar “geç kalmasaydınız”.
Anne şaşkın, “Kalabalık arasından yol bulup içeri giremedik ki”. N'olmuş yani bir-iki dakka sonra salona girdiysek !".
Hakem tekrarlar, “kural böyle hanımefendi, geç kalmasaydınız”.
Anne pür stres, “ne diyorsun sen, geç kalmasaydınız diyerek, geç kalmadık ki, bir-iki dakka sonra içeri girmek nasıl olurda geç kalmak sayılır”.
Hakem tekrarlar, kural böyle hanımefendi, ben n’apıyım, geç kalmasaydınız”.
Tur başlayalı henüz birkaç dakika olmuştur.
Masaya satranççılardan biri henüz gelmemiştir. Hakem masaya yanaşarak masada oturan satranççının notasyonunu imzalamasını ister. Satranççı, "Hakem bey rakibim benden çok kuvvetli zaten. Yenme gibi bir iddiam yok. Gelirse sadece öğrenme amaçlı satranç oynamak isterim. Biraz daha bekleyemez miyiz ?"
Hakem “olmaz” der, “tur başladı, sıfır dakika kuralına göre süre doldu, lütfen notasyonunuzu imzalayınız.”
Satranççı naçar notasyonu imzalar. Hakem masadan tam ayrılacakken diğer satranççı nefes nefese masaya gelir.
“Hakem bey başım ağrıyordu. En yakın eczaneden bir ağrı kesici almak için dışardaydım. Eczane uzaktaymış. Dönerken de trafik yoğunluğuna yakalandım. İşte bakın eczane fişi de burada.”
Hakem “geç kalmasaydınız, oyun bitmiştir, lütfen salondan dışarı çıkarmısınız.”
İki satranççı çaresiz, salondan dışarı çıkarlar sessiz sessiz.