27-05-2019, 14:25
KİTAP OKUMAYAN ÇOCUKLAR
Okumuyorlar Alper Hocam,
Hep de bundan yakınırız ya zaten…
Çocuk aslında büyüklerinin aynasıdır, onların yaşam tarzını yansıtır. Tabi bu söylediklerim çok büyük bir çoğunluk. Azınlık zaten böyle bir sorun yaşamaz! Tersine kitap okumanın avantajlarından yararlanır yaşamı boyunca…
Öyleyse neden kitap okumuyoruz, okutamıyoruz?
Neden olumlu örnek oluşturamıyoruz?
SADECE sınavlara endeksli eğitim sistemi çocukları ezberci yaptığını, okullardaki eğitim sisteminin çocukları içtenlikle okumaya, araştırmaya, sorgulamaya alıştırmadığını biliyoruz. Kitap okumayı teşvik edici eğitim sistemi ya da aile içi eğitimi de yok. Uygun ortam bulamadıkça da çocuk zaten okumaz.
Sürekli "ezberci bir eğitimden uzaklaşılmalı" der dururuz. Aslında ezber yöntemi bizim geçmişimizden gelen önemli bir öğrenme yöntemidir. İşte bu yüzden belli kalıplarda ve son derece sınırlı bir uygulama alanında çocuk öğrenmeye ihtiyaç duymadığı gibi bundan kaçıyor. Tabi bu yüzden de kelime dağarcıkları gelişmediği için kitabı algılamaktan yorumlamaktan uzak kalıyor.
Anne baba alışkanlıkları çocuğu kitap okumaya yöneltmiyor. Okuma saati düzenlemeyip bu konuda çaba sarf etmiyorlar. Birlikte okumuyorlar, sohbet etmiyorlar. Oysa çok iyi bildikleri gibi çocuk onları örnek alır. Yapmadıkları şeyleri çocuktan beklediklerinden bu da çocuğa hiç gerçekçi gelmiyor.
Araştırın bakalım doğum günlerinde bile alınan hediyeler sıralamasında kitaplar sıralamada kaçıncıdır?
Tabi bir de şu yapılan yanlış çok etkili oluyor.
Kitap okumayan çocuğu, kitap okuyan azınlıktaki çocukla kıyaslamak etki tepki meselesini getirmektedir.
Kitaplar çocukların ilgi alanlarına göre ve çocukla birlikte seçilmelidir. Bunu yapıyor muyuz? Anne babalar, çocuklarıyla bir kitapçıya ya da kitap-dergi reyonuna uğramayı genellikle ihmal ederler. Hatta unuttular desek bile yeridir.
Oysa anne ve babaların ödül listesinde mutlaka kitabın çok önemli bir yeri vardır.
Ebeveynler çocuklarına neden hikayeler okumaz ve anlatmazlar ki? Belli zamanlarda ailece okuma süreleri olmalıdır.
Çocukluk döneminde kazanılan okuma alışkanlığı, sağlıklı ve gelişmiş bir kişiliğin temel taşlarından birisidir.
Ne istediğini bilen bireyler olmanın temel çözümü kitap okuma sevgisi ve alışkanlığında gizlidir.
Saygılarımla.
Okumuyorlar Alper Hocam,
Hep de bundan yakınırız ya zaten…
Çocuk aslında büyüklerinin aynasıdır, onların yaşam tarzını yansıtır. Tabi bu söylediklerim çok büyük bir çoğunluk. Azınlık zaten böyle bir sorun yaşamaz! Tersine kitap okumanın avantajlarından yararlanır yaşamı boyunca…
Öyleyse neden kitap okumuyoruz, okutamıyoruz?
Neden olumlu örnek oluşturamıyoruz?
SADECE sınavlara endeksli eğitim sistemi çocukları ezberci yaptığını, okullardaki eğitim sisteminin çocukları içtenlikle okumaya, araştırmaya, sorgulamaya alıştırmadığını biliyoruz. Kitap okumayı teşvik edici eğitim sistemi ya da aile içi eğitimi de yok. Uygun ortam bulamadıkça da çocuk zaten okumaz.
Sürekli "ezberci bir eğitimden uzaklaşılmalı" der dururuz. Aslında ezber yöntemi bizim geçmişimizden gelen önemli bir öğrenme yöntemidir. İşte bu yüzden belli kalıplarda ve son derece sınırlı bir uygulama alanında çocuk öğrenmeye ihtiyaç duymadığı gibi bundan kaçıyor. Tabi bu yüzden de kelime dağarcıkları gelişmediği için kitabı algılamaktan yorumlamaktan uzak kalıyor.
Anne baba alışkanlıkları çocuğu kitap okumaya yöneltmiyor. Okuma saati düzenlemeyip bu konuda çaba sarf etmiyorlar. Birlikte okumuyorlar, sohbet etmiyorlar. Oysa çok iyi bildikleri gibi çocuk onları örnek alır. Yapmadıkları şeyleri çocuktan beklediklerinden bu da çocuğa hiç gerçekçi gelmiyor.
Araştırın bakalım doğum günlerinde bile alınan hediyeler sıralamasında kitaplar sıralamada kaçıncıdır?
Tabi bir de şu yapılan yanlış çok etkili oluyor.
Kitap okumayan çocuğu, kitap okuyan azınlıktaki çocukla kıyaslamak etki tepki meselesini getirmektedir.
Kitaplar çocukların ilgi alanlarına göre ve çocukla birlikte seçilmelidir. Bunu yapıyor muyuz? Anne babalar, çocuklarıyla bir kitapçıya ya da kitap-dergi reyonuna uğramayı genellikle ihmal ederler. Hatta unuttular desek bile yeridir.
Oysa anne ve babaların ödül listesinde mutlaka kitabın çok önemli bir yeri vardır.
Ebeveynler çocuklarına neden hikayeler okumaz ve anlatmazlar ki? Belli zamanlarda ailece okuma süreleri olmalıdır.
Çocukluk döneminde kazanılan okuma alışkanlığı, sağlıklı ve gelişmiş bir kişiliğin temel taşlarından birisidir.
Ne istediğini bilen bireyler olmanın temel çözümü kitap okuma sevgisi ve alışkanlığında gizlidir.
Saygılarımla.
- MATRANÇ -