28-08-2021, 22:44
Haberi tam da uyumaya giderken okudum.
Birden bire 28.Haziran-4 Temmuz 1988 tarihleri geliverdi aklıma.
Yazmasam olmaz!
TÜRKİYE İLK VE ORTA DERECELİ OKULLAR ARASI SATRANÇ ŞAMPİYONASI Ankara Beşevler Spor Salonu’nda gerçekleşirdi. İllerinden birinci olarak gelen öğrencilerin buluştuğu finaller ve o güzelim yıllar…
Bir hafta boyunca değişik semtlerde değişik misafirhanelerde kalırdık birlikte geldiğimiz öğrencilerimizle.
Salon tamamen masalarla dolu. Bir köşesinde de dev bir pano. Her tur sonrasında bir hattatın elinden çıkmış gibi işlenen sonuçlar tablosu. Salonun her yerinden tamamı gözüken bu tablonun son derece özgün, özenli ve özverili bir çalışma sonrasında oluştuğu çok belliydi. Salondaki herkesin mutlaka, her gün ortaklaşa gördüğü tek nesneydi büyük ihtimalle.
İlgimi çektiği için merakımı yenemeyip elinde renkli kalemler ile bu panoyu güzelleştiren kişinin yanına giderek sordum: “ - Zor olduğu çok belli, bunu yapmak zorunda mısınız? Daha önceki yıllarda geldim ama böyle bir şey görmedim”
Merdivenli taburesinden bir kaç basamak aşağı inerken cevapladı: “Hayır! Ama bu sizin için…”
O günden sonra bu güne kadar bir daha hiç göremediğim bu son derece özgün ses, bir o kadar özenli ve öz verili satranç insanı demek ki aramızdan ayrılmış.
Merhum M. Mete SAVACI Beyefendi için çok üzüldüm.
Allah rahmet eylesin! Sevenlerine ve tüm yakınlarına baş sağlığı dilerim.
Esen kalınız.
Birden bire 28.Haziran-4 Temmuz 1988 tarihleri geliverdi aklıma.
Yazmasam olmaz!
TÜRKİYE İLK VE ORTA DERECELİ OKULLAR ARASI SATRANÇ ŞAMPİYONASI Ankara Beşevler Spor Salonu’nda gerçekleşirdi. İllerinden birinci olarak gelen öğrencilerin buluştuğu finaller ve o güzelim yıllar…
Bir hafta boyunca değişik semtlerde değişik misafirhanelerde kalırdık birlikte geldiğimiz öğrencilerimizle.
Salon tamamen masalarla dolu. Bir köşesinde de dev bir pano. Her tur sonrasında bir hattatın elinden çıkmış gibi işlenen sonuçlar tablosu. Salonun her yerinden tamamı gözüken bu tablonun son derece özgün, özenli ve özverili bir çalışma sonrasında oluştuğu çok belliydi. Salondaki herkesin mutlaka, her gün ortaklaşa gördüğü tek nesneydi büyük ihtimalle.
İlgimi çektiği için merakımı yenemeyip elinde renkli kalemler ile bu panoyu güzelleştiren kişinin yanına giderek sordum: “ - Zor olduğu çok belli, bunu yapmak zorunda mısınız? Daha önceki yıllarda geldim ama böyle bir şey görmedim”
Merdivenli taburesinden bir kaç basamak aşağı inerken cevapladı: “Hayır! Ama bu sizin için…”
O günden sonra bu güne kadar bir daha hiç göremediğim bu son derece özgün ses, bir o kadar özenli ve öz verili satranç insanı demek ki aramızdan ayrılmış.
Merhum M. Mete SAVACI Beyefendi için çok üzüldüm.
Allah rahmet eylesin! Sevenlerine ve tüm yakınlarına baş sağlığı dilerim.
Esen kalınız.
- MATRANÇ -