09-11-2008, 10:41
Ben bir gurubun sözcüsü olarak bazı sözlerimi de frenleyerek, çocuklarımızın geleceğine sahip çıkmanın gururuyla, inandığım insanların yanında oldum. Umutlarım, çalışma azmim yara alıp, içimi sızlatsa, kalbimi sıkıştırsa da. Meydan artık eskisi kadar boş değil herkes gördü. Kimsin diye bağırınca dağlardan en azından kendi sesimi duyabiliyordum. Şimdi Biziz diye yankı geliyor. Yalnız olmadığımı biliyordum. Biz halk çocuğuyuz. Tanımadığımız insana dost gözüyle bakarız. Satrancı beş yıldızlı otellerde oynayalım diye sevmiyoruz. Topraktan, çamurdan oyunlarla oyuncaklarla büyüdük hayattan zevk almayı öğrendik. Satrancı da toprakta, bağda, bahçede oynar mutlu oluruz. Satranç bahane. Halk ekmek kuyruğundan ekmek alır, halk otobüsüne biner, halk çay bahçesinde oynar, oynatırız. Yeter ki çocuklarımızı üzmesinler.