14-02-2009, 14:17
Selçuk Aydın'ın çocukların yetiştirilmesi ile ilgili emeği geçen antrenörlerin ödüllendirilmesi düşüncesi önemli ve haklıdır.
Ödüllendirilmesini bırakın, ismen açıklanarak onurlandırılması bile önemli bir adım olacaktır. 2004 seçimleri sırasında bu konu konuşulmuş, bizzat Ali Nihat Yazıcı tarafından bu konuda bir çalışma yapılacağı söylenmiş, yanlış anımsamıyorsam bir yerlerde de yazılmıştı.
Şu denmişti: "Çocuğun ilk antrenörü, çocuğun seceresinde ya da lisans bilgileri içerisinde bir yerlerde yazılacak, o çocuğun gelecekte aldığı başarılar nedeniyle elde edilen ödüllerden ilk antrönörüne ve daha sonraki antrenörlerine maddi bir pay ayrılacak."
Günümüzde özellikle başlangıç düzey antrenörü arkadaşların bu konuda hakkı yenmektedir. Çocuğu keşfeden, onu hazırlayan, ulusal ve uluslararası başarıların temelini atan antrenörler, ilk öğretmenlerimizin unutulduğu gibi unutulmakta ve herşey son antrenörün başarısı olarak görülmekte ya da gösterilmektedir. Oysa sanatçıyı alkışın beslediği gibi bir çok antrenörü ve öğretmeni de "ahdevefa" besler. Bu "ahdevefa" duygusu maddi bir nitelik de kazanırsa, adalet yerini bulacaktır.
Haydi paradan geçtik, geçimini "yıldız keşfederek" ve satranç öğreterek sağlayan bir başlangıç düzey antrenörü, ismen taltif edilmiş olsa bile, bulacağı öğrenci sayısı artacağı için, onun yaşamına dolaylı katkı sağlanmış olur. Çünkü bu arkadaşların çoğu daha sonraki süreçlerde "bu çocuğu keşfeden ve yetiştiren benim" demeye çoğu zaman utanmaktadırlar. Böylesi bir davranış görgüsüzlük, bencillik olarak suçlanmaya ve sporcunun mutluluğunu zedeleme olasılığına açık olduğundan, antrenör bu konuda utangaç, ezik bir "zugzuwang" konumunda kalmaktadır.
"Süt hakkı" çok önemli bir haktır.
Hak yiyen iflah olmaz.
Sayın Aydın ile geçmiş süreçte bir tartışmamız oldu. Ancak burada önemli bir konuya parmak basmıştır; hakkını yemeyelim. Konu tartışılmalı ve yönetim taa 2004'te dillendirip de uygulamaya koymadığı sözlerini yerine getirmeli ve bu konu "karar" düzeyine çıkarılarak, "federasyon karar defterine" yazılmalı, uygulamaya konulmalıdır.
Saygılarımla.
Ödüllendirilmesini bırakın, ismen açıklanarak onurlandırılması bile önemli bir adım olacaktır. 2004 seçimleri sırasında bu konu konuşulmuş, bizzat Ali Nihat Yazıcı tarafından bu konuda bir çalışma yapılacağı söylenmiş, yanlış anımsamıyorsam bir yerlerde de yazılmıştı.
Şu denmişti: "Çocuğun ilk antrenörü, çocuğun seceresinde ya da lisans bilgileri içerisinde bir yerlerde yazılacak, o çocuğun gelecekte aldığı başarılar nedeniyle elde edilen ödüllerden ilk antrönörüne ve daha sonraki antrenörlerine maddi bir pay ayrılacak."
Günümüzde özellikle başlangıç düzey antrenörü arkadaşların bu konuda hakkı yenmektedir. Çocuğu keşfeden, onu hazırlayan, ulusal ve uluslararası başarıların temelini atan antrenörler, ilk öğretmenlerimizin unutulduğu gibi unutulmakta ve herşey son antrenörün başarısı olarak görülmekte ya da gösterilmektedir. Oysa sanatçıyı alkışın beslediği gibi bir çok antrenörü ve öğretmeni de "ahdevefa" besler. Bu "ahdevefa" duygusu maddi bir nitelik de kazanırsa, adalet yerini bulacaktır.
Haydi paradan geçtik, geçimini "yıldız keşfederek" ve satranç öğreterek sağlayan bir başlangıç düzey antrenörü, ismen taltif edilmiş olsa bile, bulacağı öğrenci sayısı artacağı için, onun yaşamına dolaylı katkı sağlanmış olur. Çünkü bu arkadaşların çoğu daha sonraki süreçlerde "bu çocuğu keşfeden ve yetiştiren benim" demeye çoğu zaman utanmaktadırlar. Böylesi bir davranış görgüsüzlük, bencillik olarak suçlanmaya ve sporcunun mutluluğunu zedeleme olasılığına açık olduğundan, antrenör bu konuda utangaç, ezik bir "zugzuwang" konumunda kalmaktadır.
"Süt hakkı" çok önemli bir haktır.
Hak yiyen iflah olmaz.
Sayın Aydın ile geçmiş süreçte bir tartışmamız oldu. Ancak burada önemli bir konuya parmak basmıştır; hakkını yemeyelim. Konu tartışılmalı ve yönetim taa 2004'te dillendirip de uygulamaya koymadığı sözlerini yerine getirmeli ve bu konu "karar" düzeyine çıkarılarak, "federasyon karar defterine" yazılmalı, uygulamaya konulmalıdır.
Saygılarımla.