29-04-2011, 23:08
“Alakayı anlamadım” da ne demek? Herkes anladı, bir tek siz mi anlamadınız? Siz de gayet iyi biliyorsunuz ki, bunlar yedi yaşındaki bir çocuğun bile rahatlıkla anlayabileceği düzeyde sözlerdir. Andımız o yaştaki çocuklara o yüzden okutuluyor zaten. Kimsenin size bir şey dayattığı da yok, siz hangi ülkede yaşıyorsunuz? Bugün Türkiye’de Türk’üm dedin mi faşist ve ırkçı oluyorsun da, Kürd’üm dedin mi demokrat ve özgürlükçü oluyorsun. Siz daha bunun ayırdında değilseniz, zaten bu ülkede değil, kafanızda kurulmuş başka ülkelerde yaşıyorsunuz demektir.
Nasıl ki bir evlilikte karı koca tüm yaşamlarını, varlıklarını birbirine emanet eder, birbirlerinin sorumluluğunu yüklenir, kendini eşine adarsa, bir ülkenin yurttaşları da varlıklarını birbirine adar. Bu kadar basit. Nasıl ki bunun aksi bir aile, gerçekte bir aile değilse, bunun dışında bir ulus da düşünülemez. Bu, en temel ulus tanımıdır. Bunu hiç mi düşünemediniz? Ha, siz “ben varlığımı sizlere adamam” diyorsanız, koca bir dünya var, o zaman ne için bu ülkedesiniz? Yoksa bu ülke için çalışanların ve bu ülkenin yurttaşlarının sırtından beslenenlerin sayısını az mı buldunuz?
Yurtdışında durumların nasıl olduğuna gelince... Hani bizim kamyonlarımızın arkasında çeşitli espirili yazılar vardır ya, Amerika’daki kamyon ve tırların arkasında “Büyük Amerika”, “Büyük Amerikan” yazar. Yurtdışında işlerin nasıl olduğunu gerçekten merak ediyorsanız, biraz araştırın bakalım. Fıransa’da Ermeni kökenli birine “sen Ermenisin” deyin bakalım. O Ermeni kökenli ve diğer Fıransızlar o sözü sizin ağzına tıkıyor mu, tıkmıyor mu? Davranamazsınız ya, biraz ısrarcı davranıp üsteleyin, bakın bakalım sizi Fıransız mahkemelerinde süründürüyorlar mı süründürmüyorlar mı? O zaman anlarsınız Türkiye neresi, Fıransa neresi diye. Yada bildik deyimle, Hanya'yı, Konya'yı...
Ben Kürtler’i hiç bir zaman azınlık olarak görmedim. Bu, Kütler’in gerçekte özbeöz Türk soyundan olduğunu bilmeden önce de böyleydi, bildikten sonra da. Ama Harun Bey, siz kendinizi azınlık olarak görüyorsanız ve bir takım değerlerinize saygı duyulmasını istiyorsanız, bir azınlık olarak öncelikle siz, çoğunluğun haklarına ve değerlerine saygı göstereceksiniz. Bizzat çoğunluğa saygı duyacaksınız. Öte yandan, Sokrates’in de dediği gibi, bir ülkede azınlıklar hiçbir şekilde çoğunlukla eşit haklara sahip olamaz; bunu da bilin.
İzin verirseniz, size bir de önerim olacak. Gerçekten mutlu bir yaşam sürmek istiyorsanız, bunun iki koşulu vardır: İkincisi birşeyler üretmektir. Bu üretilen; somut birşeydir, düşünce gibi soyut şeylerdir veya bir çocuktur, farketmez; insan birşeyler üretecek ve yaratacak. Birincisi ise hiç karşılık beklemeden ve almadan başkalarının yararına çalışmaktır, onlara hizmet etmektir. Yaşamını onlara adamaktır, onlar için yırtınıp durmaktır. Sürakli onları düşünüp onlara koşulsuz bir sevgiyle pırıl pırıl bakmaktır. “Sen bana şöyle davranırsan” değil, koşulsuz sevgi... Mutlu ve anlamlı bir yaşam sürmek istiyorsanız, yolu budur. İşte bu en yüksek yaşamdır, en büyük değerdir. Ve bu anlayışla alay edercesine konuşulmaz. Aklıbaşında bir ulus, elbette bu anlayışta çocuklar ve yurttaşlar yetiştirecektir. Ha, Türkiye'de bu yapılıyor mu, orası ayrı. Ama Türk ulusu, değeri en yüksek olan bir ulustur. Hizmete en yaraşır olan bir ulustur. Siz değer bilmeyin ve hizmet etmeyin... Ben ederim.
Nasıl ki bir evlilikte karı koca tüm yaşamlarını, varlıklarını birbirine emanet eder, birbirlerinin sorumluluğunu yüklenir, kendini eşine adarsa, bir ülkenin yurttaşları da varlıklarını birbirine adar. Bu kadar basit. Nasıl ki bunun aksi bir aile, gerçekte bir aile değilse, bunun dışında bir ulus da düşünülemez. Bu, en temel ulus tanımıdır. Bunu hiç mi düşünemediniz? Ha, siz “ben varlığımı sizlere adamam” diyorsanız, koca bir dünya var, o zaman ne için bu ülkedesiniz? Yoksa bu ülke için çalışanların ve bu ülkenin yurttaşlarının sırtından beslenenlerin sayısını az mı buldunuz?
Yurtdışında durumların nasıl olduğuna gelince... Hani bizim kamyonlarımızın arkasında çeşitli espirili yazılar vardır ya, Amerika’daki kamyon ve tırların arkasında “Büyük Amerika”, “Büyük Amerikan” yazar. Yurtdışında işlerin nasıl olduğunu gerçekten merak ediyorsanız, biraz araştırın bakalım. Fıransa’da Ermeni kökenli birine “sen Ermenisin” deyin bakalım. O Ermeni kökenli ve diğer Fıransızlar o sözü sizin ağzına tıkıyor mu, tıkmıyor mu? Davranamazsınız ya, biraz ısrarcı davranıp üsteleyin, bakın bakalım sizi Fıransız mahkemelerinde süründürüyorlar mı süründürmüyorlar mı? O zaman anlarsınız Türkiye neresi, Fıransa neresi diye. Yada bildik deyimle, Hanya'yı, Konya'yı...
Ben Kürtler’i hiç bir zaman azınlık olarak görmedim. Bu, Kütler’in gerçekte özbeöz Türk soyundan olduğunu bilmeden önce de böyleydi, bildikten sonra da. Ama Harun Bey, siz kendinizi azınlık olarak görüyorsanız ve bir takım değerlerinize saygı duyulmasını istiyorsanız, bir azınlık olarak öncelikle siz, çoğunluğun haklarına ve değerlerine saygı göstereceksiniz. Bizzat çoğunluğa saygı duyacaksınız. Öte yandan, Sokrates’in de dediği gibi, bir ülkede azınlıklar hiçbir şekilde çoğunlukla eşit haklara sahip olamaz; bunu da bilin.
İzin verirseniz, size bir de önerim olacak. Gerçekten mutlu bir yaşam sürmek istiyorsanız, bunun iki koşulu vardır: İkincisi birşeyler üretmektir. Bu üretilen; somut birşeydir, düşünce gibi soyut şeylerdir veya bir çocuktur, farketmez; insan birşeyler üretecek ve yaratacak. Birincisi ise hiç karşılık beklemeden ve almadan başkalarının yararına çalışmaktır, onlara hizmet etmektir. Yaşamını onlara adamaktır, onlar için yırtınıp durmaktır. Sürakli onları düşünüp onlara koşulsuz bir sevgiyle pırıl pırıl bakmaktır. “Sen bana şöyle davranırsan” değil, koşulsuz sevgi... Mutlu ve anlamlı bir yaşam sürmek istiyorsanız, yolu budur. İşte bu en yüksek yaşamdır, en büyük değerdir. Ve bu anlayışla alay edercesine konuşulmaz. Aklıbaşında bir ulus, elbette bu anlayışta çocuklar ve yurttaşlar yetiştirecektir. Ha, Türkiye'de bu yapılıyor mu, orası ayrı. Ama Türk ulusu, değeri en yüksek olan bir ulustur. Hizmete en yaraşır olan bir ulustur. Siz değer bilmeyin ve hizmet etmeyin... Ben ederim.