Yabancıya Gitmesin

[M.Aşkın TAŞAN]

Aşkın Bey, güzel özetlemişsiniz ama benim değinmek istediğim konu çok farklı. Çok basit ve öz yazayım:

Niye sonradan Türk vatandaşı olan yada Türkiye adına oynama hakkı kazanan sporcular (Gurevich, Alex, Solak, Eminov, Katia, Khayala, Yulia gibi) şampiyonlukları ve dereceleri sürekli elde ediyor? Niye A Milli Takım'larımızın yarısı bu sporculardan oluşmak durumunda kalıyor? Neden ülkemizde yetişen sporculardan daha başarılılar? Neden biz o seviyede sporcu yetiştiremiyoruz?

Bu çok haklı bir soru.
Bu işin duayenlerinin bir cevap vermesini beklerim.
Ben cevabımı sadece satranç pencerisinden bakarak verirsem hep bir şeyler eksik kalacaktır.
Sadece satranç çerçevesi içinde çözülebilecek bir soru değil bu?

Meslektaşınız Betül Cemre'yi, Kübra'yı içtenlikle kutlarım.
Sadece Türkiye Şampiyonu oldukları için değil.
Bu ülkenin sistemlerini alt üst ederek sadece satranççı olarak kalmamayı başardıkları için.
Kimisi avukat, kimisi Beden Eğitimi Öğretmeni, kimisi çok iyi bir yönetici de olmayı başardıkları için.
Belki de bu anlamda SOLAK'I sollamış bile olabilirler.

Bu ülkedeki yaşam sistemini aşmak çok zor değil mi?
Benim oğlum 11 yaşında, şu anda sabahtan beri 8. derse girecek. Bu derste matematik!
 İngilizceden çıkıp bu derse girecek...

 Saat 16.00 da servise binip evine 17.00 da ulaşacak. Dinlenecek, annesiyle konu tekrarı yapıp tek başına ödevlerini bitirecek. Babasıyla saat bilmem kaçtan sonra günün kalan en verimsiz saatlerinde göstermelik satranç çalışmaya vakit bile bulamayacak.
Ha hafta sonları var, unuttum.
O da bir gün, pazar. Cumartesiyi birlikte hobilerine ayıracak. Yüzme ya da gitarı bitirecek.
...

Satranç, arda kalan tesadüf zamanlarda çalışılmaz!

Ben bu ülkenin eğitim sistemini 48 yıldır soluyorum.
Siz uygun buluyor musunuz?

Bir şampiyon nasıl çalışmalı ki?

Eskiden hep derdim. Yahu günde en fazla 4 ders olmalı; Dil, matematik, fen ve sosyal. Onlar da sabahtan...
Öğleden sonra çocuklarımızın hepsi kendilerinde belirlenmiş olan yetenek alanlarına gitseler.
Kimisi baleye, kimisi spora, kimisi sanata; piyano, resime...

Sovyetler Birliği bu sistemle yıllardır tüm uluslararası sportif ve kültürel alanda yetiştirdi sporcu ve sanatçılarını.
Bu gün bu sistemi uygulayan çok az ülke var.

Japonlar önce doğru davranışları öğretip 9 yaşında öğretime başlatıyorlar. ONLARDA ÖNCE EĞİTİM, SONRA ÖĞRETİM...
Finlandiya sistemini bir inceleyin derim MEB yetkililerine.
Ama onlar yıllarca hem eğitim hem öğretim gibi çok iddialı bir işe soyunarak "biz harika insanları" ortaya koyabildiler.

Sonuçta ben sizin beklediğiniz anlamda satranç başarısını bu şartlarda bekleyemiyorum. Eğer gelirse çok onur duyarım. Ama bizim çalışma ve yaşam sistemimiz bu ülkelerden daha önde, daha verimli ve daha çağdaş değil.
Ben bunun bilincindeyim.
Keşke sorunuza sadece satranç penceresinden bakarak cevap verebilseydim.

SELAMLAR.