Böyle hakemlik olabiliyor mu?

[M.Aşkın TAŞAN]

(...)

Aşkın Bey,

Amaç hile ise sizin de verdiğiniz örnekteki gibi telefonu yasaklamanın hiç bir önemi yok, isteyen muska ile de yapar. Hatta sporcunun muskasını çıkarttırmaya kalkarsanız akşam akşam ulusal kanallarda ana haberde "Satranç Federasyonu'nun Dini İnançlara Saygısı Yok" diye haber bile olursunuz. O yüzden telefonu yasaklamak "ÇAĞ DIŞI" bir çözüm arayışı. Bakın çözüm demiyorum, çünkü kesinlikle çözüm değildir.

Çok güzel bir örnek olmuş tiyatro örneği. Tiyatroda taşımalı ama etik disipline de uyulmalı. (Otel turnuvaları hariç) Turnuvada da taşınabilmeli, ama cebinden çıkarmama, cebindeyken kapalı alanlara gitmeme, ses çıkartmaması vs. etik disipline de uyulmalı.

Bir futbolcu, bir basketbolcu müsabaka girişinde telefonu çöpe atıp, çıkışta yenisini alabilecek ekonomik güce sahip. Yada bir mesaj ile iletişim devlerinin yöneticilerine ulaşıp kendisine telefon sponsoru olunmasını isteyebilecek sosyal güce sahip. Ek olarak bu sporları yapan kişilerin soyunma odaları var. Ayrıca, bu sporlar futbol hariç amatör sporlar olarak geçse de fiiliyatta profesyonel sporlar. Sporcular, ihtiyaçlarından çok daha fazlasını kazanıyorlar. Bir satranççı, "Başlarım turnuvanıza, ben telefonumla oturacağım, naparsan yap!" diyebilir. Maçını kaybeder, belki turnuvadan ihrac edilir, en fazla bir süre turnuva oynayamaz ama kesinlikle ciddi bir kaybı olmaz, hayatına devam eder. Bir basketbolcu, bir voleybolcu ise ortalama aylık 5 telefon parası kazandığı için bunu diyemez.

Özetle, satrancı bu sporlarla kıyaslamak istiyorsanız öncelikle sporcular başta olmak üzere tüm paydaşlarının bu sporlardaki denkleriyle benzer faydalar (sadece ekonomik de değil) elde etmesini sağlamalısınız.

Amacım satrancı hiç bir spor dalıyla kıyaslamak değil.
Yazımın bütününde ve bir önceki yazımda düşüncelerimi çok açık yazdım.
Farklı spor dallarındaki maddi kazanımlarla kıyaslamanızın mantığına da ulaşamadım.

Bu şartlarda satrancın kendine özgü sahası olmadığı süre içinde ne etik ve teknik kuralların uygulanması , ne de teknolojik gelişmeye ayak uydurabilmesi açısından çok net denetlenebilen ve kabul edilebilir bir yönetim gösterilemez.

Bu gün telefonu tartışıyoruz. Ama bundan bir kaç yıl sonra da başka gelişmiş aygıtları tartışmamız çok yakın. Bunlardan dolayı satrancın kendine özgü makul kuralları, kesin ve tam kontrol edilebilir yarışma alanı,tam eğitimli ve yetkin hakem ve yöneticileri gereklidir.

İnsana güven görecelidir.
Ben sizinle maçımda telefon kullanacağınızı düşünmeden oynayabilirim belki...
İçim de rahat olabilir.
Ancak bana bunu tüm rakiplerim garanti edebilir mi?
Hakemler garanti edebilir mi?
Ya organizasyon?

"Futbol oynarken telefonunuz cebinizde mi? " derken satrançla futbolu ya da başka bir spor dalını kıyaslamış olmuyorum.
 
Boks eldiveninizi giyerken özel eşyalarınızı; yüzük, alyans ya da muşta takabilir misiniz? Kendinize ya da rakibinize vereceğiniz fiziki zararı yanısıra spor etiğine uyar mı?
Öncesinde mutlaka bir kontrol vardır değil mi?
Bu kontrol sporculara güvensizlikten mi yapılmaktadır?

Doping kontrolleri gerekli zamanlarda yapılır.
Bu kontroller çağdışı bir anlayış olarak mı yapılır?
Ya da sporcuların mutlaka bu doping maddelerini kullanacağı düşüncesi mi çağ dışıdır?

Telefonun yasaklanması...
Biliyorsunuz ki böyle bir düşüncem yok. Ama nedense bunu her yazınızda bana yeniden yazıyorsunuz.

Tiyatro örneğinde başkalarına ve onların öz emeklerine saygı vardır. Bu saygıyı siz her spor dalında ve her sporcuda olduğunu söyleyebilir misiniz?

"Turnuvada da taşınabilmeli, ama cebinden çıkarmama, cebindeyken kapalı alanlara gitmeme, ses çıkartmaması vs. etik disipline de uyulmalı" demişsiniz.

Doğru ve ideal!
 
Ama bir anlamda da asıl bu düşünce bence çağdışı!
Neden?

Çünkü bu çağda yukarıdaki düşüncenizin uygulanabileceğini düşünmek, bu çağda yaşayan insanların tümünün uyup yapabileceği bir şey değil!
Henüz o kültür devrine ve eğitim seviyesine gelmedik.
 Ulaşabilseydik eğer spor etiği  diye bir sözcük bugün modern sporda yerini almazdı sanırım.
...

Sizi gayet iyi anlıyorum.
Düzenleme yapılmadıkça telefonun insanların üzerinde kalmasından yanasınız.
" Onlara peşin bir güven kredisi açılmalı, ama bu kontrol edilerek de gereken yaptırımlar uygulanmalı" diyorsunuz.

Bunun sürekli kontrolü, denetimi için çok ayrı bir süreç ve düzenleme de gerekecektir. Yani aramızdaki düşünce farkına göre;
Siz, " insanlar-yarışmacılar öncelikle sorumluluklarını bilip uygulasınlar, öncesinden bir önleme gerek yok" diyorsunuz.

Peki telefonun dışında üzerinde bir alıcı ile salona gelen bir sporcuya yaklaşımızın ne olacak?

Kapalı bir şekilde cebinde olacağına söz vermesi durumunda nasıl yaklaşım göstermelisiniz?
Bunu yeterli bulur musunuz?

Eğer organizasyon olarak teknolojik açıdan kesin bir önlem almaz da bu tip teknolojik aygıtların yarışma alanına alınmasını engellemezseniz, şu örneği nasıl izah edeceksiniz?

Uç örnek gibi duruyor ama gerçeklikpayı % 100 !!

Ben 2007- 2010 yılları arasında sağlık mücadelemde sağ göğsümün altındaki 18 cm.lik toplar damar içinden geçen ve ucu kalbin en kanlı bölgesine açılan kılcal bir hortumuna bağlı port iğnesi ile mediko terapi amaçlı yaşadım. Damara bağlı idi. Ametal bir aygıttır. Metal olanları da var. Dış sinyallere açık olanlarının da ülke dışında yapıldığını ve çeşitli illegal amaçlar doğrultusunda kullanıldığını da doktorumdan duymuştum.
Bu alet beni Kocaeli Kapalı Cezaevi girişinde (mahkumları topluma kazandırma projesi satranç kursu) sinyal kontrol eden cihazdan geçerken yakaladı. Tabi durumu anlattım. Raporum sayesinde de durum anlaşıldı.

Merak etmeyin turnuvalarda herhangi bir başarım yok!
Çok uç bir örnek oldu ama...
O zamanları yakalamış ülkeler var. Bize de gelmesi yakın gibi duruyor.
Kim bilir belki de...



Selam ve saygılarımla...