Ustalarımıza Öneri

[M.Aşkın TAŞAN]

.

Derneklerin kira sorunu olmazsa, aidat, turnuva geliri ve oyuncu yetiştirme bedeli üzerinden elde edeceği gelirler onu çevirir. Araya kurslar, antrenmanlar, çoğul gösteriler serpiştirilir. Yani bu Manhattan'da falan böyle, 1985 yılında İzmir'de ve İstanbul'da da böyleydi.

Derneklere devlet desteği verilerek, kirasının karşılandığını ben hiç görmedim ve duymadım. Seksenli yıllarda ve kapandığı güne kadar İzmir Satranç Derneği tüm giderlerini tek öz geliri olan üye aidatlarından ve bağışlarından sağlamıştır. O da,  yaşı ve kültürü belli olan beyefendi ve hanım efendilerden... Aramızdan ayrıldıkça bu gelir sağlayan insanlar, derneğin yapısı zayıflamış ve yok olmuştu.

Dernekler döneminde devletten bir şey görmedik. Hiç olmazsa şimdi belli bir bütçe, çağdaş anlayışa sahip bir sponsor ve illerde yavaş yavaş olgunlaşmaya başlayan örgütlenmeler var.

Manhattan'da insanların kültürel anlayış ve yaşamları, satrançtan aldıkları keyif, ona ödedikleri bedel ve sosyal yaşam içinde ayırdıkları zamanı bizim ülkemizle bir mi tutuyorsunuz?

Her yer İSD değil.
Her yerde bir Vatan HACIEFENDİOĞLU yok.
Her ilde satranç, böyle keyfi, otururken kahve içerek satranç oynayacak insanların maddi olanaklarına ve bakış açılarına da sahip değil her halde.
Bu gün İl temsilciliklerini kaldırdığınız zaman, geriye İSD gibi her dem yeşil bir kaç dernek, Ankara, İzmir ve bir kaç il dışında 4-5 satranç merkezi kalacaktır.
Belki de ben yanılıyorum, özel teşebbüs çok artacak ama kaosa yine devlet el koyacak, başka benzer düzenlemeler getirecektir.

Türkiye gerçeklerine uymayan,temelsiz bir konu, hayali bile kurulmuyor.