10-09-2008, 21:58
*Satranç*
nasıl ki olmazsa
bir köyde iki muhtar
bir şehirde iki vali
bir imparatorlukta iki padişah
olmazdı tabi ki
aynı arenada iki hükümran şah
kara giyindi şahlardan biri
kara otağını kurdu
yiğitlerini karalara bürüdü
önünde piyadeleri
yanı başında kara veziri
sağlı sollu dizilmişti filleri
fillerin yanında atlı süvarileri
uçlarda kale beyleri
kara günleri ak etmek için
giymişlerdi kara kara entarileri
ak giyindi şahlardan diğeri
ak çadırını kurdu
yiğitlerini aklara bürüdü
önünde piyadeleri
yanı başında ak veziri
sağlı sollu dizilmiş onun da filleri
fillerin yanında atlı süvarileri
uçlarda kale beyleri
emdikleri ak sütü helal ettirmek için
giymişlerdi ak pak entarileri
önce piyadeler düştü meydanlara
vuruşmaya şahları için
her biri kahraman halk gibiydi
aklı karalı o şahlar ise
ülkelerinin göğüs kafesinde
yalnızlığına terk edilmiş
birer tutsak gibiydi
atlar filler vezirler
şahları uğruna yollara düştüler
her biri şahından daha özgürdü
ne var ki özgür olan
savaşta erken ölürdü
tehditler tehdit üstüne uçuşurken
mertlik vardı bu savaşta
liderini koruyan halk ve askerler
düşmanın şahına haber verirlerdi
ölümün sessizliğini “şah” diye
işte bu anların birinde “şah” denildi
şahlardan ak olmayana
alnında kaderi pak olmayana
akrep kıskacında gidecek yeri kalmayan şah
mat darbesiyle sürüldü en dışarı
son verildi kara şahlığına
son verildi karalar bağlamış tutsaklığına
bırakıp ardında akları karaları
yürüdü gitti özgürce
yürüdü gitti sessizce
oysa bir çığlık büyütmüştü içinde
kara güne ak güne
dedem korkut nedense gelmedi bu sefer
ama bu iş bir yerde kesilmeliydi
güzel sözlerle tatlıya bağlanıp
güzel güzel dualar edilmeliydi
kara tahtlı kara bahtlı şah
yenilgisine akça altınlardan
tarihe bir not kazıyıp
“şu hayat oyunu bitince
şah da piyon da aynı kutuya girer ”
diye söz söyleyecekti
dedem korkut gelse sanki
bundan farklı bir şey mi diyecekti...
2 temmuz 2007
beşiktaş
Ali Atlamaz
http://www.antoloji.com/siir/siir/siir_S...iir=774228
nasıl ki olmazsa
bir köyde iki muhtar
bir şehirde iki vali
bir imparatorlukta iki padişah
olmazdı tabi ki
aynı arenada iki hükümran şah
kara giyindi şahlardan biri
kara otağını kurdu
yiğitlerini karalara bürüdü
önünde piyadeleri
yanı başında kara veziri
sağlı sollu dizilmişti filleri
fillerin yanında atlı süvarileri
uçlarda kale beyleri
kara günleri ak etmek için
giymişlerdi kara kara entarileri
ak giyindi şahlardan diğeri
ak çadırını kurdu
yiğitlerini aklara bürüdü
önünde piyadeleri
yanı başında ak veziri
sağlı sollu dizilmiş onun da filleri
fillerin yanında atlı süvarileri
uçlarda kale beyleri
emdikleri ak sütü helal ettirmek için
giymişlerdi ak pak entarileri
önce piyadeler düştü meydanlara
vuruşmaya şahları için
her biri kahraman halk gibiydi
aklı karalı o şahlar ise
ülkelerinin göğüs kafesinde
yalnızlığına terk edilmiş
birer tutsak gibiydi
atlar filler vezirler
şahları uğruna yollara düştüler
her biri şahından daha özgürdü
ne var ki özgür olan
savaşta erken ölürdü
tehditler tehdit üstüne uçuşurken
mertlik vardı bu savaşta
liderini koruyan halk ve askerler
düşmanın şahına haber verirlerdi
ölümün sessizliğini “şah” diye
işte bu anların birinde “şah” denildi
şahlardan ak olmayana
alnında kaderi pak olmayana
akrep kıskacında gidecek yeri kalmayan şah
mat darbesiyle sürüldü en dışarı
son verildi kara şahlığına
son verildi karalar bağlamış tutsaklığına
bırakıp ardında akları karaları
yürüdü gitti özgürce
yürüdü gitti sessizce
oysa bir çığlık büyütmüştü içinde
kara güne ak güne
dedem korkut nedense gelmedi bu sefer
ama bu iş bir yerde kesilmeliydi
güzel sözlerle tatlıya bağlanıp
güzel güzel dualar edilmeliydi
kara tahtlı kara bahtlı şah
yenilgisine akça altınlardan
tarihe bir not kazıyıp
“şu hayat oyunu bitince
şah da piyon da aynı kutuya girer ”
diye söz söyleyecekti
dedem korkut gelse sanki
bundan farklı bir şey mi diyecekti...
2 temmuz 2007
beşiktaş
Ali Atlamaz
http://www.antoloji.com/siir/siir/siir_S...iir=774228